dinsdag 4 november 2014

Midnight in Roeselare

" Prettige herfstvakantie toegewenst, Linde " ! , sprak ik tot psychotherapeute Linde en ik verliet haar kabinet. Ik kon maar niet zwijgen over Woody Allen's 'Midnight in Paris', de prachtfilm die ik laatst zag.
Het meesterwerkje handelt over Gil (een schitterende Owen Wilson) die met zijn verloofde naar Parijs trekt, en zijn roman over een 'nostalgiewinkel' daar wil afwerken. Al gauw verliest hij zijn interesse in zijn toekomstige vrouw daar hij liever schuinsmarcheert en rondflaneert in het prachtige Parijs. Hij ontmoet bekende jaren-twintig-kunstenaars als Bunuel, Picasso, Dali en wordt op slag verliefd op het nachtleven in de stad van het Licht. Hij voelt zich eveneens aangetrokken tot de bloedmooie Adriana, een meisje met meerdere minnaars.
De vader van zijn verloofde huurt een privé-detective in om Gil's nachtelijke escapades te volgen...

Het visueel erg sterk kijkstuk doet me terugdenken aan het Gentse nachtleven anno 2006 waarbij ik me vaak beroesde en de geneugten des levens in de praktijk omzette. Drinken, roken, flirten...een tijd die ik nooit of te nimmer vergeet.
Net als Gil waagde ik mij toendertijd aan een roman.
Ik ontmoette in Gent géén Scott Fitzgerald of Toulouse-de-Lautrec maar mocht wél van het gezelschap genieten van een kransje kleurrijke figuren.
Ik dacht er die nacht in Roeselare met weemoed aan terug en betrapte mij er op dat ik vaak nostalgisch ben.  " Een nostalgiewinkel beginnen, is dat niets voor u ? " , vroeg Linde me eerder die dag al. Ach, naïef meisje...
En wat betreft Parijs: kan ik iemand vragen, bij voorkeur een jonkvrouw,  om met Kerstmis de Stad van het Licht te bezoeken en ons te beroezen ? Tot oudejaarsavond. Dan vlieg ik terug naar Roeselare of Houthulst waar de droom nog even nazindert en me zin doet krijgen in 2015. Aftellen naar een nieuw jaar en deze keer mét volle goesting. Net voldoende goesting om in 2015 weer de hopeloze nostalgicus uit te hangen...


(dv)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten