donderdag 5 september 2013

PLACE TO BE

* Wàt een zomer, pleeg ik wel eens te zeggen! Een zomer met een opname, géén cd-opname folks!, maar een twee weken durende, waarlijk fabuleuze 'trip down memory lane' over vergane liefdes, mislukte carrièrezetten en het zot in mijn kop. Want hoezeer ik ook mensen - en ze waren wéér utterly strange deze zomer - wantrouw, vertrouw ik wél op het zot in mijn kop. En wat ben ik blij, o' zo blij, dat het zot in mijn kop heden nog voor verwarring zorgt in mijn met zorg behandelde mini-mensen-
maatschappij die wederom uit de bol ging de voorbije zomer. Want vergéét niét : DD ziet zijn mensen wel degelijk graag ! Of het wederzijds is, moet u zelf maar uitmaken.
Feit is: DD kan niet zonder mensen ook al betreft het pionnetjes op tv die me proberen te entertainen.
En wat voor entertainment heb ik toch wel in mijn maag gesplitst gekregen! 'Punker' Marcel - Arbeid
Adelt! - Vanthilt die mij trakteerde op zijn 'aheum-ha-ha-ha' - uitbarstingen in zijn talkshow met als dieptepunt zijn babbel met de 'controversiële' opperentertainer Paul De Leeuw die enige weken geleden de show stal met zijn indrukwekkende vleesklak én dito uitspraken. Afvoeren dat Hollands
stukje pretentie. Al een geluk dat VTM zo slim was zijn contract niét te verlengen om weer het mooie
weer te maken in 'Manneke Paul'. 'Marcelleke' mag wél blijven op één , al raad ik hem in de toekomst wat méér punkattitude aan.
'1000 Zonnen' heeft me meer aangegrepen. In het prachtige rubriekje 'Place to be' draafden 'speciale'
mensen op die een bijzonder verhaal te vertellen hadden. Uw dienaar mocht ook eens van zijn volgende '3 minutes of fame' proeven - mooi stukje tv, toegegeven - maar hét stukje dat mij van de wijs bracht én een krop in de keel bezorgde, was het schrijnende verhaal van een jong demente vrouw die haar getuigenis deed in het bijzijn van haar lieftallige echtgenoot. Ze vroeg euthanasie aan om haar uit haar Lijden te verlossen...Kippenvel. Ik dacht aan de volgende verzen :
" Now I'm darker than the deepest sea, just hand me down/Give me a place to be " , uit 'Place to be'
van de geniale Nick Drake. ( Natalia vorig jaar in 'The Voice': " Wie is da Nick Drake ? Is die dood ? " TRUT! )
Iédereen verdient zijn of haar plaatsje; zeker ook de jong demente vrouw: recht in de armen van haar echtgenoot, tot het einde van haar lijden.
Mijn plaats heb ik nog niet gevonden. Roeselare, Houthulst, Gent, of toch Oostende ? Maakt niet uit: het zot in mijn kop zal me de weg wel wijzen, ook al is die bezaaid met hindernissen als 'opnames' in een wereld die best te omschrijven valt als HARD, MOOI maar MEEDOGENLOOS.

De nazomer is ingezet: het tv-aanbod voegt uit zijn barsten, maar elk bekijkt het vanuit zijn plaats.
Mijn plaats in de nazomer ? In een hoekje van het terras in Café Moustache in Roeselare, waar de mensen nog lief zijn voor elkaar...en 'opname' in een groep vrienden betekent. Op dié manier word ik graag opgenomen. De nazomer kan nu al niet stuk...

(dv)