maandag 23 december 2013

2013 : het soms sympathieke jaaroverzicht door senior dandy...

" Goeiemorgen zonder zorgen " , hoorde ik op dinsdag 3 december een dame op leeftijd enthousiast brullen tegen haar trawanten in een niet nader vernoemde bar. Fout, trut! , dacht ik toen. Dit is Horrible Tuesday morning part 936 . Ik sms'te Mijn Dierbare dat ik me heel erg slecht voelde toen, waarop ze reageerde : " We all love you, Dandy Davy ! " That's the spirit! Om de haverklap veranderde het loden gevoel in mijn kop in een lichtjes onweerstaanbare lichtheid van heb ik je daar.
Die strijd had ik weer eens overwonnen! En moge dat de teneur zijn van een wat onopvallend 2013 : dat - hoe zwaar het leven ook moge zijn - de dandy zegeviert. Ik dreigde vanaf 4 december mijn omstaanders ook een 'goeiemorgen zonder zorgen' toe te schreeuwen, maar ik hield me wijselijk in teneinde geen mal figuur te slaan.
Ach, ik heb slechtere jaren gekend. Het was weer zo'n jaar van net niét/net wél. Geheel in vorm tijdens een winters voorjaar en vanaf mei langzaam in een dal beland, maar genoeg over mezelf : hoe was het met u ?! Uitstekend, zo te zien én te lezen op uw overmate boeiende statusupdates op dat onvermijdelijke Facebook.
Ik kan het ook hebben over die schandelijke GAS-boetes, koning Filip, de politieke en andere aardverschuivingen, de nieuwe bril van lul Alexander de Croo - of bleef hij bij zijn ouwe ? - maar dat laat ik wijselijk over aan die dwaze Geert Hoste die zomaar mijn scherm lijkt te kwellen. Ik krijg het vliegend schijt van dat stukje mimespeler.
Wie helaas geheel is neergezegen en niet meer is opgestaan is (pdw), voluit Patrick De Witte, die mij in een ver verleden het nummer van mijn psychiater vroeg na het bekijken van mijn doldwaze act in dat doldwaze Comedy Casino Cup. RIP Patrick, 'little 'ole me'...Snif...Volgend jaar een tribute voor (pdw): voorwaar sympathiek. Om dit soms sympathieke jaaroverzicht verder te zettten, een bedenking. Wie anders dan Lou Reed legde het bijltje erbij neer en ik kan alleen maar denken dat ik liever had dat het Mick Jagger of Keith Richards was. Niét dat ik die olijke songsmids dood wens of zo, maar ik heb Lou muzikaal altijd hoger ingeschat dan die andere twee. Zonder The Velvet Underground géén spannende rock'n'roll vanaf 1966, néh!
Uit Poperinge, amper 35, is helaas ons Thomas Blondeau ontvallen. De schrijver- criticus zijn oeuvre is me totaal vreemd, maar als een dertiger overlijdt, voel ik me week en ziek...
Ziek wàs ik midden juli toen ik me aanmeldde aan de Spoeddienst en Mijn Dierbare hierover half snikkend inlichtte.
Een ongezellige, chaotische twee weken later was het alweder een pijnlijk feit: de zomer was kut!
Het najaar daarentegen weer veelbelovend/ Op de Tuin der Lusten trakteerde Uw dienaar het selecte publiek op een gesmaakt optreden. Een hevig aangeschoten publiek, dat wél, dat Dandy ophemelde dat het een lieve lust was.
Geheel nuchter bekeek ik 'Eigen kweek', zowaar van het grappigste dat ik dit jaar op mijn beeldbuis zag. Maar het leven speelt zich vooral af tussen de oren en dat beviel me wel in 2013 dat kan geboekstaafd staan als een jaar zonder al te veel avontuur, met weinig dampende dameslijven die zich aandienden.
Als vanouds, oud zeer. Oude dromen niet ingelost maar uitgesteld. En dat oeverloos gefilosofeer, dat tot weinig leidt, me ook dit jaar veel plezier verschafte.

Terug naar Horrible Tuesday part 936 . De 'huisdichter van Roeselare' zeeg figuurlijk neer maar stond al snel weer op. Zag the Bony King of Nowhere en Madensuyu als Belgische trots(en) gloriëren en mag zich in  een 'Eiland'kenner noemen.
Ik ben met 2013 niet veel wijzer geworden - of wat dacht u - maar laat dat net niet de bedoeling zijn. Dat we met 2014 dat in onze nek staat te hijgen, gewoon voortdoen en verder niet te veel praatjes moeten hebben.

Laten we besluiten met een wijsheid : " Het Leven is een Tuin der Lusten waar enkel Mijn Dierbare mij een goeiemorgen zonder zorgen mag toewensen... " ( " she's a goooooooooood girl...! " )


Prettige kerst en tot volgend jaar!

(dv)