vrijdag 25 januari 2013

DE STILLE CHAOS

De dagen worden weer wat langer, de donkerte laat even op zich wachten al is die voor altijd in ons hart en mijn violiste speelt een deuntje. Het leven mag dan wel kabbelen, het hoofd zit vol dynamiek en chaos. Agenda bij de hand, het vrouwtje uit het gezichtsveld verdwenen en de voorjaarsprogrammatie vastleggen. Ik heb legere januari's meegemaakt. Met zicht op dat vermaledijde tv-schermpje waarop nauwelijks iets te zien valt behalve de prachtige verschijning Hanne Decoutere die het laatavondjournaal niet voorleest maar be-leeft. En ik die in alle stilte alles waarneem zoals altijd. Haar grote kijkers, haar blouse, de schitterende glimlach op haar gezicht én vooral de wens die zij op het einde van het journaal uitspreekt - dat we mogen een rustige nacht hebben. Rustige nachten zijn echter eerder schaars bij momenten van opwinding, chaos en Hanne Decoutere.
Sneeuw. Ik hou er wel van. " Het is stil weer ", hoor ik iemand zeggen. Gelijk heeft hij of zij. Laat de kosmos maar haar gang gaan, ik leef wel op. En iedere avond besluit ik met Hanne D. . Daarna ga ik stilletjes naar bed en ga de chaos van de dromen te lijf. In mijn dromen overwin ik wel 'ns een gevecht met een draak of een dino of kotst mijn vriend Pierlo Debackere een gans parlement onder.

Hanne D. zal ik nooit kunnen veroveren, daar zij enkele maanden geleden in het huwelijksbootje is gestapt. Maar in 2013 kom ik haar wel eens tegen, en dan laat ik haar praten, ik presenteer haar dan een sigaretje en dan beleven we samen het journaal met als titel 'De stille chaos' die later ook wordt verfilmd aan de hand van waargebeurde feiten zoals Hanne D. die door mijn rosse haren wrijft met haar handen terwijl ik zuig aan een sigaretje, het post-laatavondjournaal.
Hoe het uiteindelijk allemaal afloopt, verneemt u morgen in het enige hoofdpunt van Hanne's journaal. Ik wens u een rustige nacht en beloof dat u het gevecht met de draak of dino overwint.

(dv)