vrijdag 28 oktober 2011

Altijd De Dood

Mijn beste momenten heb ik vaak aan één of ander station, bij voorkeur dat van Brugge alwaar
ik me vorige zaterdag bevond, omstreeks 18u.56. Ik stond aan de in-en uitgang van het station.
Ontsnapte niet aan mijn aandacht slash gezichtsveld : een gothic-girl !

Binnen de minuut was ik er van overtuigd dat dit jeugdig meisje mijn volgende gesprekspartner
zou zijn. Zo geschiedde... We praatten honderduit. Over kunst, Gunter Lamoot, Villabota en de
dingen des levens. Opmerkelijk : ze had dezelfde initialen als ik : DD.
Even opmerkelijk : we leken elkaar te kennen uit een vorig leven. Ik noemde haar Koningin Van
De Nacht . Zij toverde een ietwat originelere bijnaam voor mij uit haar gothic-hoed : Herfst-Venetiaans-Blonde-God.

Na tien minuten praatjes hielden we ermee op. Zij had sociale verplichtingen in Gent, ik en mijn
ravissante vriendin gingen naar de Rauwe Kloten van Gunter Lamoot.
Buikkrampen van het lachen, gieren en ei zo na brullen.
DD is klaar voor de intrede van de herfst waar diepe weemoed en lichte vrolijkheid elkaar ont-
moeten.

De Dood, Altijd De Dood die me probeert klein te krijgen tijdens dit prachtige seizoen, is voor de
31ste keer op rij Privé-Vijand nummer 1 .
Ik zal Hem groeten en zelfs de hand schudden. Met de Dood spot je niet... Laat staan dat je Hem
onderspuugt. Ook al ben je Herfst-Venetiaans-Blonde-God...

(dd)

zaterdag 22 oktober 2011

De Sprekende Ezels

Maandag 7 november in de Hotsy Totsy (Gent) onder meer
Dandy Davy vanaf 20u.30 voor het eerst als poëet/columnist
U zijt welgekomen !

Rauwe Kloten

Weergaloze meligheid, fabuleuze nonsens en intense vetzakkerij in zijn beste voorstelling tot nu toe : Gunter Lamoot's voorlopige hoogtepunt, 'Rauwe kloten'. Mis het niet ! Meer info : www.gunterlamoot.be

woensdag 19 oktober 2011

Tijdloze 1000 :

408 - Rotterdam
The Beautiful South

413 - Take a heart
The Sorrows

zondag 16 oktober 2011

CREATIEF-ACHTIG

Onlangs sprak Dorothéé tot me : " je bent zo creatief-achtig ".
Ik vond het een aandoenlijk compliment. Een half verliefde blik richting mijn kanis.
Het kan erger. Het kan véél erger...
Zoals die keer toen ik met mijn puberale kop vol zorgen tegen een paal liep. En toch...
De passanten lachten hartelijk. Ik had niet het gevoel dat ze leedvermaak hadden met mijn
'accidentje'. Het was eerder een hartverwarmende ontvangst van een verwarde tiener die zijn debuut in het standup-comedycircuit nog moest maken.
Een aantal jaren later was het zover. Le Bal Infernal, Gent. Nu tien jaar geleden.
Een niet geringe opkomst en héél wat verontwaardigde blikken. Ik entertainde een kwartier lang een mooi en jong publiek dat anno 2001 een dergelijk visueel grappenfestijn nog niet eerder had beleefd. Ik was toen Kurt Met Peren, van Dandy Davy was nog geen sprake. Ik had mijn
assistente Snorry Gustaffsson genoemd. Hier en daar kwamen mensen niet meer bij van het lachten. Anderen vonden er niks aan...
" Neo-dadaïstische onzin " , zo omschreef het toen veelbelovende Neveneffect Lieven Scheire mijn act.
Tien jaar later bevind ik me vaak te Houthulst, 'het startpunt van de Westhoek', zoals ik het on-
ooglijke dorpje wel eens noem.
Vanavond staat een feelgoodprogramma op, terwijl de herfstkou zegeviert.
'Bouwen aan het geluk' , heet het ding.
Feelgoodtelevisie. Ik word er moedeloos van. Ik vind het niet creatief-achtig.

(dv)

maandag 10 oktober 2011

vrijdag 7 oktober 2011

Vitaal

Ik bevond me op een bankje in het Roeselaarse. Een man van middelbare leeftijd zat naast me aan zijn sigaar te sleuren.

Ik vroeg me af of wij ons leven in eigen handen hebben of als ons lost vastligt.
Menig toogfilosoof zou er wel raad mee weten, dacht ik. Die zou deze bedenking als een tussen-
doortje beschouwen.
Lotsbestemming of niet, deze rakker gaat ermee door. Waarmee dan ?
Met zijn leven in eigen handen te hebben, voor minder gaat-ie niet.
Ook al blijven de kwelduivels de kop opsteken, " we zullen doorgaan, we zullen doorgaan..."

De man naast me onderbrak mijn mijmering en zei : " ik ben kleurenblind, maar ik neem aan dat
u roodharig bent. Klopt dat ? "
" Ja hoor ", repliceerde ik.
Hij begon een boeiend betoog af te steken over de vitaliteit en de bijzondere kwaliteiten van de
roodharigen.
Ineens voelde ik me droef te moede. Vitaliteit ? Ik voelde mij als een dode mus !

Ik groette de man en ging mijns weegs. Ik stak een sigaret op en dacht : laten we eens vitaal wezen en ik begon ostentatief de rook te inhaleren en als een gek uit te blazen. Een vreugdedansje zat er evenwel niet in...

(dv)

dinsdag 4 oktober 2011



'Monster' van R.E.M. : pràcht-plaat !! En uw dienaar luisterde er zonet voor de 324298URUIste keer naar