De naaktfoto

Weet je wat het is ? Dat de tijd te snel gaat, dat tijd een klootzak is, en dat nog voor we er erg in hebben, we ons helemaal overgeven aan de hel die de zomer is. Een persoonlijke hel, dat geef ik grif toe, want laat net de zomer hét seizoen zijn voor mijn dierbare vrienden en familie. Gelijk hebben ze. 9 maanden hard werken, géén loonsverhoging, net niet die promotie behaald maar dan twee mooie zomermaanden genieten van zon, zee, strand en/of bergen, dalletjes, valleien en al dat ander lekkers.
Ik hoop oprecht dat ik dit jaar de zomer van mijn leven beleef. Waarom niet, de zomer van de liefde ?
Liefde, ik ben er bang voor. Dat ze van mij weggaat en zo. Vele vrouwtjes zijn weggegaan, wat overblijft zijn herinneringen. En natuurlijk die heerlijke, weemoedige nostalgie. Het hunkeren naar vroeger, want toen verklaarden we onze liefde nog op papier. De smiley's waren er nog niet, en we waren enkel bereikbaar met een vast telefoontoestel.
Ik dacht dat het erger ging zijn, het inkijken van al die herinneringen. Foto's, brieven, verjaardagskaartjes, allerhande prulletjes, cassetjes... Ik was opgetogen toen ik die foto van mijn ex waar ik al 6 jaar naar zocht, terugvond. En het deerde me niet eens dat ze mij destijds verlaten had. Ik weet uit welingelichte bron dat ze het goed maakt. Meer hoef ik niet te weten.
Het was half elf 's morgens. Ik had eindelijk mijn kamer van het ouderlijke huis uitgemest. Drie vierde van al mijn 'brol' was in de papiermand gekieperd. De rest lag in een geheime schatkist. Want schatten wàren er.
Zo was er die ene foto van mij die zeven jaar geleden werd getrokken. Ik, naakt in zithouding, met een hoed op. De aspirant-fotografe had dat mooi klaargespeeld. Ik weet nog goed waar die foto getrokken was. In mijn kot te Gent in de Rasphuisstraat waar ik mijn eerste manische opstoot beleefde. Ergens in de maand mei, een maand voor de crash. De zon scheen toen feller dan tien zonnen tegelijk. Ik maakte kennis met 'Fear yourself' van Daniel Johnston en ik mocht aan toenmalig StuBru-coryfee Lieve De Maeyere mijn drie favoriete rockplaten inleiden. In diezelfde maand werd mijn eerste naaktfoto realiteit. Mocht ik vandaag nog narcist zijn, ik hing 'em boven mijn bed. Maar de zelfverheerlijking is voorbij.
Het wordt tijd voor een ontspannende zomer. En enkele festivals. Wie weet haal ik mijn naaktfoto boven en signeer ik die voor mijn vakantieliefde en wordt het mijn beste zomer van de laatste tien jaar.
Ik wacht af, met een bang hart. Bange harten allerlande, verenig u, we zijn vrienden voor het leven. En 1 keer wil ik de vriend zijn van de zomer, 1 keer.

(dv)