Love is an object kept in an empty box
(uit 'Truth serum', Bill Callahan)
Misère is ook in 2012 een deel geweest van het leven van uw dienaar, uw ochtend-, middag-, avond- en nachtdichter Dandy Davy, Davy Vercaigne voor de vrienden. Maar het najaar dat simpelweg briljant was, heeft in 1 klap het slappe voorjaar en de zwakke zomer doen vergeten. Een nieuwe liefde en de hernieuwde energie in het bijzijn van engelen die uit de hemel zijn nedergedaald, hebben van DD terug een vrolijke jongen gemaakt. De heropbouw in stijgende lijn. DD zit er warmpjes in, zijn bedje is gespreid en aan het voeteinde liggen warme compressen. Hieronder : géén eindejaarslijstjes, wél een aantal mijmeringen die blijk geven van het mooie jaar 2012...
Al is de start niet zo rooskleurig - een winterdepressie gooit roet in het eten. Ook al is die van korte duur, de goede vorm blijft alsnog uit al zal dat niet aan het meesterlijke muzikale aanbod liggen.
De radiosingles 'Hold on' van Alabama Shakes en 'Juno' van Gepetto & The Whales zijn van het
beste dat 2012 te bieden heeft.
Ook DD's blindedarmoperatie is niet bevorderlijk voor zijn humeur. De wielerklassiekers kunnen hem niet boeien - wegens voorspelbaar en het songschrijven wil maar niet vlotten. Ook leggen twee belangrijke mensen in DD's leven het loodje. Februari is dan ook een aartsdonkere maand die enkel wordt opgeleukt door een deugddoende 32ste verjaardag.
Nadien klaart de hemel even op. Hij ziet met een Bredense schone het hilarische 'Intouchables' op het witte doek en geniet van een melancholisch concert van Het Zesde Metaal in de 4AD.
Met zijn Mystical Machine Guns eindigt hij mooi 8ste op een druk bevolkte quiz in het Roeselaarse.
Over Roeselare gesproken : tijdens de stevige nazomer treedt DD, alwéér in het gezelschap van een Bredense schone, het soul- en funkcafé De Mojo binnen en komt ei zo na klaar van plezier, opwinding en sprookjesachtigheid. Het najaar is bij deze briljant ingezet en zal hem na een zwakke zomer nog lang heugen.
Het kraaien van plezier en lust(en) is niet van toepassing in juli en augustus al bereikt hij in la douce France op Cap Gris Nez letterlijk zijn hoogtepunt van de zomer.
Eind juli overkomt hem iets vreemds : het flaneren tijdens de Gentse Feesten bezorgt hem een instant-onbehaaglijk gevoel : dat 'ik word oud'-gevoel. Jong wordt DD terug met zijn verovering van D.T. uit G. die zijn liefde voor haar beantwoordt.
Ook al wil DD soms Adam Green of new folksinger Jake Bugg ('Two fingers', 'Lightning bolt'), het liefst is DD gewoon Davy Vercaigne uit Houthulst. En dat staat hem; ook behorend tot zijn stokpaardjes : de taal, waarmee hij in oktober een enthousiast Hotsy-Totsy-publiek bestormt met treffende, frappante proza-poëzie. Een Sprekende Ezel is geboren.
Geen Ezel, maar een goudhaantje blijkt Bart De Pauw te zijn. Met 'Quiz me quick' lanceert hij in het najaar een intelligente, ietwat excentrieke tragikomedie die bulkt van het fantastisch acteertalent (Wietse Tanghe, Liesa Naert, Ilse De Koe...).
Minder talentvol : ene kinky Wesley die in 'Belgium's got talent' flink op de zenuwen werkt met een act die te verwaarloosbaar is voor woorden.
DD blijft tv kijken ook al is het maar voor de 'sspojjjt'.
DD blijft goedlachs, nieuwsgierig en positief, na een slap voorjaar en een zwakke zomer.
2013 : entertainment, of wat dacht u ? Levert het hem alsnog een MIA op ?
Prettig eindejaar allen !
(dv)
donderdag 20 december 2012
zaterdag 15 december 2012
Gent : Musette en chanson
Als een lokale Parisienne walste de prachtige zangeres Sarah Dhondt zich door een korte set musette en chanson in het mysterieuze Mysterioso te Gent. Ik was er niet echt, en toch weer wél. De rode wijn die ik had gedegusteerd had een wonderlijke nasmaak. Met de lokale alternativo's en jazzfanaten beleefde uw huispoëet een fabelachtig avontuurtje. Het was Parijs in het klein. In Oost-Vlaanderens heerlijkste stad Gent waarmee DD 7 jaar lief en leed heeft gedeeld in de nabijheid van zijn trawanten.
Kotavonturen, duurzame caféromantiek.
Het voelt goed terug te zijn. Terug dat warme gevoel in boven- en onderbuik waar te nemen. Het hart dat wel eens een tel overslaat, maar paniek is in geen velden te bespeuren. De liefde waarmee DD zijn leventje leidt, drukt alle ellende de kop in. Overwinning. Zelfvertrouwen. Een boost van energie. Pure euforie getemperd door de nodige melancholie die ook in 2013 hoofdrolspeler zal zijn in DD's leven. 'Nu nog een lief', sprak hij tot zichzelf, en het paradijs wacht op me. En kijk, dit gezegd zijne, heeft Dame Fortuna wel een lief voor DD uit haar hoed getoverd zeker !
Al is de afgrond soms nog dichtbij, DD lijkt verslaafd aan het leven. En altijd in mooi gezelschap.
De top heeft ie nog niet bereikt, maar hij is mooi onderweg. Onderweg met dat deugnietenglimlachje van hem. Met zin voor romantiek en zin in musette en chanson. De pure muziek zonder vals sentiment.
Als het van DD afhing, bleef hij lachen. Maar de realiteit leert hem dat er moet gewerkt worden. Ook al gelooft hij enkel in sprookjes.
(dv)
Kotavonturen, duurzame caféromantiek.
Het voelt goed terug te zijn. Terug dat warme gevoel in boven- en onderbuik waar te nemen. Het hart dat wel eens een tel overslaat, maar paniek is in geen velden te bespeuren. De liefde waarmee DD zijn leventje leidt, drukt alle ellende de kop in. Overwinning. Zelfvertrouwen. Een boost van energie. Pure euforie getemperd door de nodige melancholie die ook in 2013 hoofdrolspeler zal zijn in DD's leven. 'Nu nog een lief', sprak hij tot zichzelf, en het paradijs wacht op me. En kijk, dit gezegd zijne, heeft Dame Fortuna wel een lief voor DD uit haar hoed getoverd zeker !
Al is de afgrond soms nog dichtbij, DD lijkt verslaafd aan het leven. En altijd in mooi gezelschap.
De top heeft ie nog niet bereikt, maar hij is mooi onderweg. Onderweg met dat deugnietenglimlachje van hem. Met zin voor romantiek en zin in musette en chanson. De pure muziek zonder vals sentiment.
Als het van DD afhing, bleef hij lachen. Maar de realiteit leert hem dat er moet gewerkt worden. Ook al gelooft hij enkel in sprookjes.
(dv)
maandag 10 december 2012
Vriendschap en zo
" Vriendschap is : elkaar eens een stylo cadeau doen ", noteerde ik die dag in mijn boekje van pocket-
formaat, en dat in het bijzijn van een bijzonder leuk meideken. Vrienden met Nathalia, de zangeres,
de Belgische Tina Turner ? , kan ik nooit worden of ik zou haar dommige uitspraak in 'The Voice' - " Wie is da, Nick Drake ? " - dan moeten vergeven. Ik wéét dat àl mijn vrienden Nick Drake, of toch op zijn minst van naam, kennen.
Het is wat, vriendschap - ik zou er honderden boeken kunnen over schrijven en toch..het is een begrip
dat net zoals de liefde - hoe definieer je in godsnaam de liefde ? - vrij complex is. Wie zijn overigens
mijn échte vrienden en zijn alle vrienden op het virtuele Facebook vrienden ? Ik weet het niet zo goed, maar laten we de zaken positief bekijken.
Reflectie, een nog veel abstracter begrip dan vriendschap, is bijvoorbeeld ook een goeie vriend van mij. Ik heb er dagelijks mee te maken, in mijn bed, zo rond een uur of tien - wat erg vroeg is voor een
gepassioneerde muzikant - mijmer en reflecteer ik dat het een lieve lust is. Om na een dik halfuur in te dommelen en mij volledig over te geven aan de droom. Vannacht was het weer zover : surrealisme ten top gedreven in dromenland. Ik bekeek een arthousefilm met een oud-leraar Mediakunde in een grote filmzaal met wel honderden medeleerlingen. Uit die honderden mensen koos ik een meisje dat me wel beviel. Ik vroeg haar naast me te zitten en ze hapte meteen toe. Wat daarna gebeurde, herinner ik mij niet zo best, maar het kwam erop neer dat het meisje en ik wel erg close waren geworden en we de arthousefilm halverwege het verhaal links lieten liggen. Gans de zaal voor ons alleen, de medeleerlingen plus de leraar waarmee ik een aanvaring had waren wég.
Het had een film op zich kunnen zijn, de kleine historie tussen het vrijgevige meisje en ik.
Om maar te zeggen : vriendschap kan snel ontstaan. In één minuut en hop, vriendschapsverzoek goed-gekeurd. Soms is er maar een blik nodig, of een handgebaar, een simpel verzoekje, niets meer...
Vriendschap : liefde zonder het lichamelijke : Vind ik leuk.
Die dag toen ik die quote noteerde ( " Vriendschap is : elkaar eens een stylo cadeau doen " ) babbelde ik honderduit met het bijzonder meideken in een leuke tent te Roeselare. Een nieuwe vriendschap was ontstaan. Die avond kon ik goed slapen en droomde over Lady Linn, zonder haar Magnificent Seven, die mij niet toeliet haar vriend te worden. Ontgoocheld verliet ik mijn droom en stond een paar uur later klaarwakker op om nieuwe vrienden te maken op Facebook.
(dv)
formaat, en dat in het bijzijn van een bijzonder leuk meideken. Vrienden met Nathalia, de zangeres,
de Belgische Tina Turner ? , kan ik nooit worden of ik zou haar dommige uitspraak in 'The Voice' - " Wie is da, Nick Drake ? " - dan moeten vergeven. Ik wéét dat àl mijn vrienden Nick Drake, of toch op zijn minst van naam, kennen.
Het is wat, vriendschap - ik zou er honderden boeken kunnen over schrijven en toch..het is een begrip
dat net zoals de liefde - hoe definieer je in godsnaam de liefde ? - vrij complex is. Wie zijn overigens
mijn échte vrienden en zijn alle vrienden op het virtuele Facebook vrienden ? Ik weet het niet zo goed, maar laten we de zaken positief bekijken.
Reflectie, een nog veel abstracter begrip dan vriendschap, is bijvoorbeeld ook een goeie vriend van mij. Ik heb er dagelijks mee te maken, in mijn bed, zo rond een uur of tien - wat erg vroeg is voor een
gepassioneerde muzikant - mijmer en reflecteer ik dat het een lieve lust is. Om na een dik halfuur in te dommelen en mij volledig over te geven aan de droom. Vannacht was het weer zover : surrealisme ten top gedreven in dromenland. Ik bekeek een arthousefilm met een oud-leraar Mediakunde in een grote filmzaal met wel honderden medeleerlingen. Uit die honderden mensen koos ik een meisje dat me wel beviel. Ik vroeg haar naast me te zitten en ze hapte meteen toe. Wat daarna gebeurde, herinner ik mij niet zo best, maar het kwam erop neer dat het meisje en ik wel erg close waren geworden en we de arthousefilm halverwege het verhaal links lieten liggen. Gans de zaal voor ons alleen, de medeleerlingen plus de leraar waarmee ik een aanvaring had waren wég.
Het had een film op zich kunnen zijn, de kleine historie tussen het vrijgevige meisje en ik.
Om maar te zeggen : vriendschap kan snel ontstaan. In één minuut en hop, vriendschapsverzoek goed-gekeurd. Soms is er maar een blik nodig, of een handgebaar, een simpel verzoekje, niets meer...
Vriendschap : liefde zonder het lichamelijke : Vind ik leuk.
Die dag toen ik die quote noteerde ( " Vriendschap is : elkaar eens een stylo cadeau doen " ) babbelde ik honderduit met het bijzonder meideken in een leuke tent te Roeselare. Een nieuwe vriendschap was ontstaan. Die avond kon ik goed slapen en droomde over Lady Linn, zonder haar Magnificent Seven, die mij niet toeliet haar vriend te worden. Ontgoocheld verliet ik mijn droom en stond een paar uur later klaarwakker op om nieuwe vrienden te maken op Facebook.
(dv)
donderdag 6 december 2012
BARRIBALIJST 8
1-(-) Hey Bulldog ! The Beatles 2-(-) 20th century man The Kinks
3-(-) The world has turned and left me here Weezer 4-(-) Sometimes it hurts
Tindersticks ft. Lhasa de Sela 5-(-) Alcohol The Kinks 6-(1) Gold Sx
7-(2) Two fingers Jake Bugg 8-(-) I need you The Kinks 9-(3) You're in a bad way
Saint Etienne 10-(10) Locked out of heaven Bruno Mars 11-(-) Without a trace
Fence 12-(-) Former glory Ron Sexsmith 13-(-) Summertime sadness
Lana del Rey 14-(-) Rock hard times Eels 15-(-) Getting better The Beatles
3-(-) The world has turned and left me here Weezer 4-(-) Sometimes it hurts
Tindersticks ft. Lhasa de Sela 5-(-) Alcohol The Kinks 6-(1) Gold Sx
7-(2) Two fingers Jake Bugg 8-(-) I need you The Kinks 9-(3) You're in a bad way
Saint Etienne 10-(10) Locked out of heaven Bruno Mars 11-(-) Without a trace
Fence 12-(-) Former glory Ron Sexsmith 13-(-) Summertime sadness
Lana del Rey 14-(-) Rock hard times Eels 15-(-) Getting better The Beatles
dinsdag 27 november 2012
Mijn bloedend punkhart
De beenhouwer beenhouwt, de zanger zingt en de verteller vertelt. Een verteller die én vertelt én zingt én beenhouwt, is zeldzaam maar hij bestààt. Als je én tekent én schrijft én zingt én animeert zoals ik, hoef je je daarom niet bijzonder te voelen. Niet dat ik bescheiden ben, maar ik ben evenmin pretentieus. Mensen die van zichzelf beweren bijzonder te zijn, kunnen evenwel op mijn sympathie rekenen. Ze zijn speciaal omdat ze speciale gebeurtenissen hebben meegemaakt, dit vaak ongewild.
Ik heb destijds niet voor de punk gekozen, maar de punk heeft mij gekozen. Waarom zing ik dan geen punk ? Omdat ik speciaal ben...
Toen ik mij op die bewuste dag in die verrekte schoolbus bevond, was ik wéér die loser die ik was in
mijn puberteit. Onmachtig, de pijn ondergaand. Een groepje nitwits vond er niet beter op liederen te brullen die mij geheel niet genegen zijn met als dieptepunt John 'Night-of-the-Prom-Whore' Miles' 'Music'. Mijn punkhart bloedde... Waar was de punkattitude van die gozers gebleven ?
Liever koketteren met uitschot als John Miles dan een 'God save the queen' af te steken.
Woest was ik. Ik verteld het voorval aan mijn moeder en die relativeerde het hele gebeuren.
Tant pis, zou mijn overgrootmoeder zeggen, wat zoveel betekent als 'je m'en fou'. Je m'en fou méétje,
" I drink to remember, I smoke to forget " .
(dv)
Ik heb destijds niet voor de punk gekozen, maar de punk heeft mij gekozen. Waarom zing ik dan geen punk ? Omdat ik speciaal ben...
Toen ik mij op die bewuste dag in die verrekte schoolbus bevond, was ik wéér die loser die ik was in
mijn puberteit. Onmachtig, de pijn ondergaand. Een groepje nitwits vond er niet beter op liederen te brullen die mij geheel niet genegen zijn met als dieptepunt John 'Night-of-the-Prom-Whore' Miles' 'Music'. Mijn punkhart bloedde... Waar was de punkattitude van die gozers gebleven ?
Liever koketteren met uitschot als John Miles dan een 'God save the queen' af te steken.
Woest was ik. Ik verteld het voorval aan mijn moeder en die relativeerde het hele gebeuren.
Tant pis, zou mijn overgrootmoeder zeggen, wat zoveel betekent als 'je m'en fou'. Je m'en fou méétje,
" I drink to remember, I smoke to forget " .
(dv)
BARRIBALIJST 7
1-(2) Gold Sx 2-(4) Two fingers Jake Bugg
3-(-) You're in a bad way Saint Etienne 4-(-) Nervous breakdown
Black Flag 5-(-) I fall in love too easily Chet Baker
6-(-) Live fast die young Circle Jerks 7-(-) Jawbone and the Air-
Rifle The Fall 8-(-) Lightning bolt Jake Bugg 9-(-) School
Nirvana 10-(16) Locked out of heaven Bruno Mars 11-(-)
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Ramses Shaffy
12-(-) Sunny Goodge Street Donovan 13-(-) Back and forth
Foo Fighters 14-(-) Chained The xx 15-(-) Het avondrood
Ellen Schoenaerts 16-(7) Skyfall Adele 17-(6) Cigarettes and
alcohol Oasis 18-(19) Herman Raketkanon 19-(18) Herman
Raketkanon 20-(8) Pursuit of happiness Kid Cudi ft. MGMT
3-(-) You're in a bad way Saint Etienne 4-(-) Nervous breakdown
Black Flag 5-(-) I fall in love too easily Chet Baker
6-(-) Live fast die young Circle Jerks 7-(-) Jawbone and the Air-
Rifle The Fall 8-(-) Lightning bolt Jake Bugg 9-(-) School
Nirvana 10-(16) Locked out of heaven Bruno Mars 11-(-)
Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder Ramses Shaffy
12-(-) Sunny Goodge Street Donovan 13-(-) Back and forth
Foo Fighters 14-(-) Chained The xx 15-(-) Het avondrood
Ellen Schoenaerts 16-(7) Skyfall Adele 17-(6) Cigarettes and
alcohol Oasis 18-(19) Herman Raketkanon 19-(18) Herman
Raketkanon 20-(8) Pursuit of happiness Kid Cudi ft. MGMT
maandag 19 november 2012
BARRIBALIJST 6
1 - (-) Robert Dark Dark Dark 2- (5) Gold Sx
3 - (-) Love is all The Tallest Man on Earth
4- (2) Two fingers Jake Bugg 5- (1) Here I am
Binki Shapiro & Adam Green 6-(17) Cigarettes and alcohol Oasis
7- (19) Skyfall Adele 8-(-) Pursuit of happiness
Kid Cudi ft. MGMT 9-(-) Never there Cake
10-(14) The oldest of sisters Balthazar 11- (-) Run to your mama
Goat 12- (-) Whatever happened The Strokes
13- (11) Wildest moments Jessie Ware 14-(-) Joe's head
Kings of Leon 15- (4) Love song Vashti Bunyan
16 - (-) Locked out in heaven Bruno Mars 17- (8) Cosmic dancer
T. Rex 18- (-) Black video Sx 19- (-) Herman Raketkanon
20- (-) It's all in your mind Beck
3 - (-) Love is all The Tallest Man on Earth
4- (2) Two fingers Jake Bugg 5- (1) Here I am
Binki Shapiro & Adam Green 6-(17) Cigarettes and alcohol Oasis
7- (19) Skyfall Adele 8-(-) Pursuit of happiness
Kid Cudi ft. MGMT 9-(-) Never there Cake
10-(14) The oldest of sisters Balthazar 11- (-) Run to your mama
Goat 12- (-) Whatever happened The Strokes
13- (11) Wildest moments Jessie Ware 14-(-) Joe's head
Kings of Leon 15- (4) Love song Vashti Bunyan
16 - (-) Locked out in heaven Bruno Mars 17- (8) Cosmic dancer
T. Rex 18- (-) Black video Sx 19- (-) Herman Raketkanon
20- (-) It's all in your mind Beck
maandag 12 november 2012
BARIBBALIJST 5
1-(2) Here I am
Binki Shapiro & Adam Green 2-(1) Two fingers - Jake Bugg
3-(-) Vision of division
The Strokes 4-(5) Love song - Vashti Bunyan
5-(6) Gold
Sx 6-(4) Trying your luck - The Strokes
7-(-) God is on my side
Hefner 8-(-) Cosmic dancer - T.Rex
9-(-) You will you won't
The Zutons 10-(13)I told you once - Howler
11-(11)Wildest moments
Jessie Ware 12-(-)His latest flame - Elvis Presley
13-(4)The oldest of sisters
Balthazar 14-(16)Life's little tragedy - Lambchop
15-(10)Real
Goose 16-(19)Madness - Muse
17-(-)Cigarettes and alcohol
Oasis 18-(17)Faking your jazz together - Connan Mockasin
19-(8)Skyfall
Adele 20-(18)Een echte - Faberyayo
Binki Shapiro & Adam Green 2-(1) Two fingers - Jake Bugg
3-(-) Vision of division
The Strokes 4-(5) Love song - Vashti Bunyan
5-(6) Gold
Sx 6-(4) Trying your luck - The Strokes
7-(-) God is on my side
Hefner 8-(-) Cosmic dancer - T.Rex
9-(-) You will you won't
The Zutons 10-(13)I told you once - Howler
11-(11)Wildest moments
Jessie Ware 12-(-)His latest flame - Elvis Presley
13-(4)The oldest of sisters
Balthazar 14-(16)Life's little tragedy - Lambchop
15-(10)Real
Goose 16-(19)Madness - Muse
17-(-)Cigarettes and alcohol
Oasis 18-(17)Faking your jazz together - Connan Mockasin
19-(8)Skyfall
Adele 20-(18)Een echte - Faberyayo
zondag 28 oktober 2012
BARRIBA 4
1 (1) Two fingers
Jake Bugg
2 (-) Here I am
Binki Shapiro & Adam Green
3 (3) The oldest of sisters
Balthazar
4 (4) Trying your luck
The Strokes
5 (-) Love song
Vashti Bunyan
6 (14)Gold
Sx
7 (18)Going out
Supergrass
8 (-) Skyfall
Adele
9 (-) Blonde fire
The Hickey Underworld
10(7)Real
Goose
11(15)Wildest moments
Jessie Ware
12(6)Back down south
Kings of Leon
13(8)I told you once
Howler
14(16)Little black submarines
The Black Keys
15(-)Run to your mama
Goat
16(-)Life's little tragedy
Lambchop
17(-)Faking jazz together
Connan Mockasin
18(11)Een echte
Faberyayo
19(-)Madness
Muse
20(12)Eyepennies
Sparklehorse with PJ Harvey
Jake Bugg
2 (-) Here I am
Binki Shapiro & Adam Green
3 (3) The oldest of sisters
Balthazar
4 (4) Trying your luck
The Strokes
5 (-) Love song
Vashti Bunyan
6 (14)Gold
Sx
7 (18)Going out
Supergrass
8 (-) Skyfall
Adele
9 (-) Blonde fire
The Hickey Underworld
10(7)Real
Goose
11(15)Wildest moments
Jessie Ware
12(6)Back down south
Kings of Leon
13(8)I told you once
Howler
14(16)Little black submarines
The Black Keys
15(-)Run to your mama
Goat
16(-)Life's little tragedy
Lambchop
17(-)Faking jazz together
Connan Mockasin
18(11)Een echte
Faberyayo
19(-)Madness
Muse
20(12)Eyepennies
Sparklehorse with PJ Harvey
zondag 21 oktober 2012
3DE BARRIBALIJST
1. (-) Two fingers
Jake Bugg
2. (-) Marbles
Tindersticks
3. (-) The oldest of sisters
Balthazar
4. (-) Trying your luck
The Strokes
5. (-) Doom and gloom
Rolling Stones
6.(10)Back down south
Kings of Leon
7. (-) Real
Goose
8. (9) I told you once
Howler
9. (-) Patchwork
Tindersticks
10.(-) Who can say
The Horrors
11. (-) Een echte
Faberyayo
12. (1) Eyepennies
Sparklehorse with PJ Harvey
13. (5) Knives out
Radiohead
14. (-) Gold
Sx
15. (-) Wildest moments
Jessie Ware
16. (-) Little black submarines
The Black Keys
17. (-) Sweet child o' mine
Guns 'N Roses
18. (-) Going out
Supergrass
19. (-) Don't break my heart
Vaya Con Dios
20. (-) Get free
Major Lazor
Jake Bugg
2. (-) Marbles
Tindersticks
3. (-) The oldest of sisters
Balthazar
4. (-) Trying your luck
The Strokes
5. (-) Doom and gloom
Rolling Stones
6.(10)Back down south
Kings of Leon
7. (-) Real
Goose
8. (9) I told you once
Howler
9. (-) Patchwork
Tindersticks
10.(-) Who can say
The Horrors
11. (-) Een echte
Faberyayo
12. (1) Eyepennies
Sparklehorse with PJ Harvey
13. (5) Knives out
Radiohead
14. (-) Gold
Sx
15. (-) Wildest moments
Jessie Ware
16. (-) Little black submarines
The Black Keys
17. (-) Sweet child o' mine
Guns 'N Roses
18. (-) Going out
Supergrass
19. (-) Don't break my heart
Vaya Con Dios
20. (-) Get free
Major Lazor
maandag 15 oktober 2012
FENOMENEN
FENOMENEN
De wederopstanding is een feit. Uw dienaar maakt het goed. De
herfst zit diep gebeiteld
in deze nu goedgemutste jongeman. De ellende is – hout vasthouden
– verleden tijd en
er hangt een zalige 'laisser faire, laisser passer' sfeer in de
lucht.
Maar het is dus ooit anders geweest. Zoals die periode die ik
kernachtig kan omschrijven
als KUT, nu zes jaar geleden toen ik mijn kans waagde om de eerste
editie van de Comedy
Casino Cup te winnen. Tegen alle verwachtingen in haalde ik de
finale maar om één of andere duistere reden daagde ik niet op.
Het waren verwarrende tijden toen. De burn-out maakte zich meester
van mij en Stany
Crets, één van de vier juryleden van Comedy Casino Cup, loofde
mijn vulgair-absurde
standup-comedy. Mijn coach Gunter Lamoot had echter na mijn débacle
in het Antwerpse
comedycafé The Joker niet veel zin meer om mij te transformeren in
een topkomiek.
“ 't Trok op geen kloten “, liet deze nochtans aardige reus
optekenen. Ik besloot mij dan
maar te bezatten, en hoewel ik eerst nog droef te moede was, heb ik
mij uiteindelijk goed geamuseerd in een nokvolle Joker. Het beeld van
een succesvolle comedian doemde op, en
hoewel ik er aanvankelijk geen graten in zag, lag ik niet wakker van
het feit dat ik wellicht
nooit een groot succes als artiest zal verwerven. Had er een 'Hoe
een wereldhit te scoren
voor dummies' in de boekenwinkel gelegen, ik haalde het meteen in
huis maar anderszijds
wil ik de eigenzinnigheid die mij zo typeert, niet verliezen. Wat
betreft standup-comedy
was het simpel : ik had de branie noch de gave om een publiek een
halfuur lang te kunne
boeien.
Succes blijft dus momenteel uit, maar ik ben niet chronisch
gefrustreerd. Ik beschouw het
zelfs soms als een voorrecht om niet te pas en te onpas op het
tv-schermpje te verschijnen
als zijnde 'fenomeen'. We hebben ten slotte al fenomenen genoeg in
het BV-wereldje.
Jeroes Meus, Tatjana Beloy, Niels Albert... Welk vakgebied ze ook
uitoefenen, ze kunnen
rekenen op erkenning, waardering.
Als ik in pakweg 2050 wordt ten grave gedragen, wil ik niet
herinnerd worden als een
fenomeen, al zullen enkele Gentse figuren die mijn capriolen zagen
in mijn studententijd
mij alvast wél beschouwen als een fenomeen. Nee, ik krijg liever de
stempel van een
kameraad voor het leven, een allemansvriend, altijd tot uw dienst.
Het fenomeenschap
kan mij gestolen worden.
(dv)
zaterdag 13 oktober 2012
2de BARRIBALIJST
1. (-) Eyepennies
Sparklehorse with PJ Harvey
2. (-) When it blows it's stacks
Captain Beefheart
3. (-) Clear spot
Captain Beefheart
4. (-) Scatterbrain
Radiohead
5. (-) Knives out
Radiohead
6. (-) 't Zit tegen
Steven H
7. (-) Kool thinh
Sonic Youth
8. (-) E-bow the letter
R.E.M. & Patti Smith
9. (6) I told you once
Howler
10.(17) Back down south
Kings of Leon
11.(-) Coconuts
Bonnie Prince Billy
12.(-)I can help
Billy Swan
13.(-) You don't have to say you love
Dusty Springfield
14.(-)Livin' thing
Electric Light Orchestra
15.(-)Leader of the pack
The Shangri-Las
16.(-)Drunken eyeball
Little Trouble Kids
17.(12)100%
Sonic Youth
18.(2)Elephant
Tame Impala
19.(1)Goathead
Goat
20.(7)Anyone who had a heart
Dusty Springfield
Sparklehorse with PJ Harvey
2. (-) When it blows it's stacks
Captain Beefheart
3. (-) Clear spot
Captain Beefheart
4. (-) Scatterbrain
Radiohead
5. (-) Knives out
Radiohead
6. (-) 't Zit tegen
Steven H
7. (-) Kool thinh
Sonic Youth
8. (-) E-bow the letter
R.E.M. & Patti Smith
9. (6) I told you once
Howler
10.(17) Back down south
Kings of Leon
11.(-) Coconuts
Bonnie Prince Billy
12.(-)I can help
Billy Swan
13.(-) You don't have to say you love
Dusty Springfield
14.(-)Livin' thing
Electric Light Orchestra
15.(-)Leader of the pack
The Shangri-Las
16.(-)Drunken eyeball
Little Trouble Kids
17.(12)100%
Sonic Youth
18.(2)Elephant
Tame Impala
19.(1)Goathead
Goat
20.(7)Anyone who had a heart
Dusty Springfield
maandag 8 oktober 2012
BARRIBALIJST
Iedere maandag selecteert Uw dienaar de 20 beste liedjes van de voorbije zeven dagen. Liedjes die
in je kop blijven hangen, liedjes die een speciale betekenis hebben, een herinnering oproepen, nieuwe
relevante tracks en ga zo maar door... Dit is de lijst van maandag 1 tot zondag 7 oktober :
1. (-) Goathead Goat
2. (-) Elephant Tame Impala
3. (-) Let's get together Little Trouble Kids
4. (-) Lokomotiv Soviet Soviet
5. (-) Spirits in the sky Norman Greenbaum
6. (-) I told you once Howler
7. (-) Anyone who had a heart Dusty Springfield
8. (-) Turn it out Death From Above 1979
9. (-) Homesick The Vines
10.(-)Touch me I'm sick Mudhoney
11.(-)Bones Michael Kiwanuka
12.(-)100% Sonic Youth
13.(-)Michelle The Beatles
14.(-)Alone-together The Strokes
15.(-)Skin The Black Box Revelation
16.(-)Cecilia Simon and Garfunkel
17.(-)Back down south Kings of Leon
18.(-)Ticket to ride The Beatles
19.(-)Love me do The Beatles
20.(-)Rozanne Wim De Craene
in je kop blijven hangen, liedjes die een speciale betekenis hebben, een herinnering oproepen, nieuwe
relevante tracks en ga zo maar door... Dit is de lijst van maandag 1 tot zondag 7 oktober :
1. (-) Goathead Goat
2. (-) Elephant Tame Impala
3. (-) Let's get together Little Trouble Kids
4. (-) Lokomotiv Soviet Soviet
5. (-) Spirits in the sky Norman Greenbaum
6. (-) I told you once Howler
7. (-) Anyone who had a heart Dusty Springfield
8. (-) Turn it out Death From Above 1979
9. (-) Homesick The Vines
10.(-)Touch me I'm sick Mudhoney
11.(-)Bones Michael Kiwanuka
12.(-)100% Sonic Youth
13.(-)Michelle The Beatles
14.(-)Alone-together The Strokes
15.(-)Skin The Black Box Revelation
16.(-)Cecilia Simon and Garfunkel
17.(-)Back down south Kings of Leon
18.(-)Ticket to ride The Beatles
19.(-)Love me do The Beatles
20.(-)Rozanne Wim De Craene
zaterdag 6 oktober 2012
CD-REVIEW
ADVENTURELAND - LITTLE
TROUBLE KIDS ***
Fijne collega's, Eline Adam en Thomas Werbrouck van Little Trouble
Kids, voorheen
Boston Tea Party. Méér dan fijne collega's... Ik was dan ook
verbaasd dat het koppel niet
doorstootte naar de finale van Westtalent, waar ikzelf finalist
werd.
Maar kijk : vijf jaar later zijn ze er al een half jaar met hun
tweede album, 'Adventureland' -
ik kom altijd zes maanden nà de release. En met een recensie
zowaar. Niet met één of ander
weemoedig prozastukje waar ik meer kaas van gegeten heb, vind ik.
Ik vind ook : je moet ten alle tijde je collega's steunen en als het
bovenop nog eens fijne
mensen zijn, en dat zijn Eline en Thomas, moet je hen een hart onder
de riem steken.
Nu, succes hébben ze al. Ze speelden in maart een mini-tournee in
het voorprogramma van
dEUS én traden voor de Undertones ( met het Überklassieke 'Teenage
kicks' – wéér hoog
in mijn volgende Top 1000 Aller Tijden ) op in Engeland.
En wat vind ik nu van 'Adventureland' die in het fijne weekblad Humo
geprezen werd door
de immer innemende Katia Vlerick ?
Wel, de band is gegroeid. Leverde hun debuut al vergelijkingen op
met The Kills en Sonic
Youth, dan vind ik dat ze hier méér een eigen smoel hebben en dat
is altijd lovenswaardig.
Het zit meteen goed met opener 'Left right left'. Het wat aan de
White Stripes' verwante
' I think I smell a rat' schiet stoer uit de startblokken en de
plezierrit 'Adventureland' kan
beginnen. Niet dat ik inhoudelijk enkel fun waarneem – de Kids
zijn volwassener geworden
en dat hoor je.
Met het rauwe 'Public appearance is everything' en het trashy 'Let's
get together' bereiken
Eline en Thomas hoogtepunten maar het is het verrassend ingetogen en
melodieuze 'Drun-
ken eyeball' dat naar mijn mening hét paradepaardje van de plaat
blijkt te zijn.
Agesloten wordt er met het punky 'Sacred bone' ( “ We're just
people heading for a sequel “ )
en 'Kids in amusement parks'.
Slotconclusie : ruwe, vrij gevarieerde en hier en daar licht
anarchistisch tweede album
van Little Trouble Kids die ten huize Dandy fel gesmaakt wordt.
(dv)
maandag 24 september 2012
HERFSTGEIL
In de herfst ligt de onschuld geborgen. Studenten en studentinnekes die een vers pak aantrekken om straks te schitteren op de schoolbanken, op de dansvloer en in hun o' zo gerieflijke studio.
Nieuwe horizonten verkennen, alternatieve wegen bewandelen, hun vers gekapte haartooi laten bewonderen, revoluties ontketenen... Het heeft allemaal iets onschuldigs, iets ondeugends.
Hoort er ook bij : de weerbarstige puberteit van zich af schudden als betrof het vuiligheid inclusief de acné en de slechte adem. Want herademen in Gent, Brussel, Leuven, Antwerpen of Kortrijk betekent ook ver-ademing. De eerste joint, de eerste bedpartner, het gestoei, geflirt, gefladder, geflaneer en zoveel méér.
In de herfst ligt ook de schoonheid geborgen. De schoonheid van excessen, liefde, seks en de zelfgefabriceerde stoofpot. Met wat schroom en een zekere gêne maar àltijd op moeders wijze.
Niks is schoner dan in de lente van je leven de herfst van je leven te beleven.
Ikzelf ben in mijn nopjes. Heb een klare kijk op de wereld door een herfstbril met de soms wat roestige montuur, maar altijd helder. En natuurlijk heb ik die blosjes op mijn wangen waarvan elk
vrouwmens geil van wordt.
(dv)
Nieuwe horizonten verkennen, alternatieve wegen bewandelen, hun vers gekapte haartooi laten bewonderen, revoluties ontketenen... Het heeft allemaal iets onschuldigs, iets ondeugends.
Hoort er ook bij : de weerbarstige puberteit van zich af schudden als betrof het vuiligheid inclusief de acné en de slechte adem. Want herademen in Gent, Brussel, Leuven, Antwerpen of Kortrijk betekent ook ver-ademing. De eerste joint, de eerste bedpartner, het gestoei, geflirt, gefladder, geflaneer en zoveel méér.
In de herfst ligt ook de schoonheid geborgen. De schoonheid van excessen, liefde, seks en de zelfgefabriceerde stoofpot. Met wat schroom en een zekere gêne maar àltijd op moeders wijze.
Niks is schoner dan in de lente van je leven de herfst van je leven te beleven.
Ikzelf ben in mijn nopjes. Heb een klare kijk op de wereld door een herfstbril met de soms wat roestige montuur, maar altijd helder. En natuurlijk heb ik die blosjes op mijn wangen waarvan elk
vrouwmens geil van wordt.
(dv)
donderdag 6 september 2012
TIENERDROOM
Wat was mijn ultieme droom als tiener ? Dat vroeg ik me die dag af toen ik alweder de bus op moest met die verrekte schoolkinderen. Ik wou, zo dacht ik, profvoetballer worden. Geen idee naar wie ik het meest opkeek indertijd, maar de wat schokschouderende en vliegensvlugge Josip Weber beviel mij wel. Hij leek een geseling voor de tegenstand die naar adem moest happen toen Josip zijn duivels ontbond.
Ik heb altijd een zwak gehad voor de wat minder knappe mensen met een karakteristieke kop, zo ook voor Weber.
Ik heb mij 18 jaar lang het lelijke eendje van de klas gevoeld. Ik had acné, een beugel, was wat magertjes, droeg een joekel van een bril en had natuurlijk die ellendige roste kop die vaak op hoongelach werd getrakteerd. Ze waren niet mals voor me, mijn medeleerlingen. Als verweermiddel maakte ik gebruik van mijn gevoel voor humor die in de klas van '95 vrij legendarisch was. Ik imiteerde met succes typetjes als Kamiel Spiessens en Jimmy B. Ook het typetje Bart Peeters had ik vrijwel onmiddellijk onder de knie. De tics, het stotteren had ik van nature. Ze onderstreepten mijn onzekerheid. Maar eens op het podium werd die bliksemsnel omgetoverd tot een performance grand cru.
Ook op het voetbalveld toonde ik af en toe mijn kunsten en bleef dromen van een grote sportcarrière.
Toen ik echter vaker dan me lief was op de reservenbank belandde, stortte mijn wereld gedeeltelijk in. Wég tienerdroom.
Ging ik dan later de kost verdienen als imitator ... ? Als schoenlapper ? Landbouwer ? Salesmanager ? Ik had geen flauw idee, maar wég was de voetbalcarrière...
Toen, die dag op de bus, dat tientallen tienerdromen tegen mij aanschurkten, besefte ik : ik moet jongeren opleiden tot het entertainen der mensen. Met mijn 17 jaar ervaring moet me dat wel lukken. Tot ik besefte dat ik zélf nog voor vuurwerk kon zorgen in de wereld van het entertainment. Misschien wél met Het Geschreven Woord. Niet enkel voor intellectuelen maar ook voor Het Volk.
U ziet, dit wordt het najaar van eenvoudig maar teder volksproza dat mensen van divers pluimage zal doen terugdenken aan hun wàre tienerdroom.
(dv)
Ik heb altijd een zwak gehad voor de wat minder knappe mensen met een karakteristieke kop, zo ook voor Weber.
Ik heb mij 18 jaar lang het lelijke eendje van de klas gevoeld. Ik had acné, een beugel, was wat magertjes, droeg een joekel van een bril en had natuurlijk die ellendige roste kop die vaak op hoongelach werd getrakteerd. Ze waren niet mals voor me, mijn medeleerlingen. Als verweermiddel maakte ik gebruik van mijn gevoel voor humor die in de klas van '95 vrij legendarisch was. Ik imiteerde met succes typetjes als Kamiel Spiessens en Jimmy B. Ook het typetje Bart Peeters had ik vrijwel onmiddellijk onder de knie. De tics, het stotteren had ik van nature. Ze onderstreepten mijn onzekerheid. Maar eens op het podium werd die bliksemsnel omgetoverd tot een performance grand cru.
Ook op het voetbalveld toonde ik af en toe mijn kunsten en bleef dromen van een grote sportcarrière.
Toen ik echter vaker dan me lief was op de reservenbank belandde, stortte mijn wereld gedeeltelijk in. Wég tienerdroom.
Ging ik dan later de kost verdienen als imitator ... ? Als schoenlapper ? Landbouwer ? Salesmanager ? Ik had geen flauw idee, maar wég was de voetbalcarrière...
Toen, die dag op de bus, dat tientallen tienerdromen tegen mij aanschurkten, besefte ik : ik moet jongeren opleiden tot het entertainen der mensen. Met mijn 17 jaar ervaring moet me dat wel lukken. Tot ik besefte dat ik zélf nog voor vuurwerk kon zorgen in de wereld van het entertainment. Misschien wél met Het Geschreven Woord. Niet enkel voor intellectuelen maar ook voor Het Volk.
U ziet, dit wordt het najaar van eenvoudig maar teder volksproza dat mensen van divers pluimage zal doen terugdenken aan hun wàre tienerdroom.
(dv)
donderdag 19 juli 2012
Tryout/Breakout
Wie dacht - die Dandy houdt zich tijdens de vakantie enkel bezig met het slaafs volgen van een overigens weer weinig opwindende Tour - heeft het goed mis. DD beweegt zich als vanouds voort als
een kitten die een sterke dynamiek aan de dag legt. Die dag, dag 1 van de Gentse Feesten leek een wel erg dynamisch dagje te worden. Een verkwikkende babbel met een vriendin was een mooi voorafje op het eigenlijke doel van de dag : een select publiek overtuigen van de vetzakkerij die schrijver Louis Paul Boon vorige eeuw tentoonspreidde in vele van zijn geprezen romans. Onder de noemer 'Boonanza' mocht ik naast Didi de Paris en Steven Gabriëls een tryoutje ten beste geven.
Het werd uiteindelijk een geslaagde breakout van een eerbetoon aan Boontje, die naast tetten -en billenman vooral een zwaar getroubleerde man was.
Wie 'Eros en de eenzame man', zijn postuum verschenen roman in '80, poogt te lezen, zal een beeld krijgen van een diep gefrustreerd en op veel seks belust figuur dat bovenal de vleesgeworden eenzaamheid was, verhangen aan zijn bovenmatige interesse voor schone jonge deernes met mooie rondingen.
Zou hij, de tedere anarchist, genoten hebben van de voorstelling ? Geen flauw benul.
DD, mezelve, pikte op intense maar vrij chaotische wijze in op zijn 'monsterding', die vleespaal tussen de benen. Vervolgens bracht punkdichter Didi de Paris op onnavolgbare wijze euhm... punkpoëzie die ik wel kon smaken. Afsluiten deed Comedy Casino Cup - glorie Steven Gabriëls in stijl. Sterke anekdotiek, begenadigd verteller en bovendien de sympathiekste 43-jarige Antwerpenaar die mag kennen. Een topdagje heet dat dan.
Wat mij verder die dag van gedachten te binnenschoot, vertel ik later wel aan mijn psychotherapeute Linde die niet van Boon houdt. De teef.
Wat de zomer nog brengt, weet ik niet zo zeker, maar ik geef u - omdat ik u graag zie - alvast deze wijsheid mee : " De hoogste vreugde is in het hier en nu te bereiken " . De Gentse Feesten zijn hier en nu, al betwijfel ik dat aldaar de hoogste vreugde te rapen valt. Mits wat Boonanarchie bent u evenwel al goed op weg...
(dv)
een kitten die een sterke dynamiek aan de dag legt. Die dag, dag 1 van de Gentse Feesten leek een wel erg dynamisch dagje te worden. Een verkwikkende babbel met een vriendin was een mooi voorafje op het eigenlijke doel van de dag : een select publiek overtuigen van de vetzakkerij die schrijver Louis Paul Boon vorige eeuw tentoonspreidde in vele van zijn geprezen romans. Onder de noemer 'Boonanza' mocht ik naast Didi de Paris en Steven Gabriëls een tryoutje ten beste geven.
Het werd uiteindelijk een geslaagde breakout van een eerbetoon aan Boontje, die naast tetten -en billenman vooral een zwaar getroubleerde man was.
Wie 'Eros en de eenzame man', zijn postuum verschenen roman in '80, poogt te lezen, zal een beeld krijgen van een diep gefrustreerd en op veel seks belust figuur dat bovenal de vleesgeworden eenzaamheid was, verhangen aan zijn bovenmatige interesse voor schone jonge deernes met mooie rondingen.
Zou hij, de tedere anarchist, genoten hebben van de voorstelling ? Geen flauw benul.
DD, mezelve, pikte op intense maar vrij chaotische wijze in op zijn 'monsterding', die vleespaal tussen de benen. Vervolgens bracht punkdichter Didi de Paris op onnavolgbare wijze euhm... punkpoëzie die ik wel kon smaken. Afsluiten deed Comedy Casino Cup - glorie Steven Gabriëls in stijl. Sterke anekdotiek, begenadigd verteller en bovendien de sympathiekste 43-jarige Antwerpenaar die mag kennen. Een topdagje heet dat dan.
Wat mij verder die dag van gedachten te binnenschoot, vertel ik later wel aan mijn psychotherapeute Linde die niet van Boon houdt. De teef.
Wat de zomer nog brengt, weet ik niet zo zeker, maar ik geef u - omdat ik u graag zie - alvast deze wijsheid mee : " De hoogste vreugde is in het hier en nu te bereiken " . De Gentse Feesten zijn hier en nu, al betwijfel ik dat aldaar de hoogste vreugde te rapen valt. Mits wat Boonanarchie bent u evenwel al goed op weg...
(dv)
maandag 4 juni 2012
NESSE, NILYA EN FIE
Nesse en Nilya willen vrienden worden op Zoosk, het zoveelste sociale medium op het net. Ik krijg er het schijt van. Nochtans : mensen van diverse pluimage : ik aanvaard allen.
Nilya is een Brusselse, lees ik en ze rookt. Dat komt goed uit : ik rook ook en wens dat mijn toekomstig liefje een rookster is. Ow, wat hou ik toch van roken. Eigenlijk rook ik de hele dag door...het liefst op mijn terrasje in een wijk in Houthulst, een fijn dorpje in de Westhoek.
Nesse is afkomstig uit Oostende, mijn favoriete West-Vlaamse kuststad alwaar ik menig vrouwmens heb geëntertaind.. Nesse is 169 cm groot en heeft blonde lokken. Met deze informatie start ik een luie pinkstermaandag. Wat is het alweer lang geleden dat ik een meisje gekust heb in real life. In dromenland heb ik een legioen juffers gezoend. De zoete dromen die ik droom zijn van goudwaarde in mijn eerder banale bestaan. Het banale heb ik te danken aan het gebrek aan avontuur dat ik aan de dag leg. Het bestaan is mij overkomen, maar ik moet dringend aan de haal met wat nieuw vrouwmateriaal.
Die Nesse en Nilya bijvoorbeeld. Namen die goed bekken, twee rooksters en beiden afkomstig uit twee van de meest boeiende steden van het land.
Ook Fie vanop Relatieplanet wil mij beter leren kennen. Ik heb er toch wat schrik voor. Ik stel voor dat
Nesse, Nilya en Fie op dezelfde dag, plaats en hetzelfde tijdstip met mij afspreken. Drie vliegen in één klap. Weg met het banale bestaan en een kersvers avontuur tegemoet. Mezelve omringd door Nesse, Nilya en Fie. Zoosk meets Relatieplanet. Oostende meets Brussel meets Kruishoutem. Een spannend schouwspel tussen ravissant vrouwmateriaal en de Opperdandy, de vleesgeworden melancholie die zijn leven terug naar een hoger niveau wil tillen.
Drie uur later krijg ik van de drie meiden antwoord op de vraag of ze het zagen zitten om met twee onbekende medevrouwmensen en ik de hort op te gaan. Unaniem zijn ze het er over eens : geen date met dandy en twee andere vrouwen...
Na deze ontgoocheling besluit ik om wat op mijn bed te liggen. Ik zet StuBru op en de frêle Elke de Mey aka Love Like Birds bezingt het 'Heavy heart'. Kon er maar iemand van het vrouwelijke geslacht mijn hart lichter maken, vederlicht graag zodat ik terug als die kwieke jongen van weleer door het leven zou huppelen. Nesse, Nilya en Fie zullen daar alvast niet verantwoordelijk voor zijn. Zucht...
(dv)
Nilya is een Brusselse, lees ik en ze rookt. Dat komt goed uit : ik rook ook en wens dat mijn toekomstig liefje een rookster is. Ow, wat hou ik toch van roken. Eigenlijk rook ik de hele dag door...het liefst op mijn terrasje in een wijk in Houthulst, een fijn dorpje in de Westhoek.
Nesse is afkomstig uit Oostende, mijn favoriete West-Vlaamse kuststad alwaar ik menig vrouwmens heb geëntertaind.. Nesse is 169 cm groot en heeft blonde lokken. Met deze informatie start ik een luie pinkstermaandag. Wat is het alweer lang geleden dat ik een meisje gekust heb in real life. In dromenland heb ik een legioen juffers gezoend. De zoete dromen die ik droom zijn van goudwaarde in mijn eerder banale bestaan. Het banale heb ik te danken aan het gebrek aan avontuur dat ik aan de dag leg. Het bestaan is mij overkomen, maar ik moet dringend aan de haal met wat nieuw vrouwmateriaal.
Die Nesse en Nilya bijvoorbeeld. Namen die goed bekken, twee rooksters en beiden afkomstig uit twee van de meest boeiende steden van het land.
Ook Fie vanop Relatieplanet wil mij beter leren kennen. Ik heb er toch wat schrik voor. Ik stel voor dat
Nesse, Nilya en Fie op dezelfde dag, plaats en hetzelfde tijdstip met mij afspreken. Drie vliegen in één klap. Weg met het banale bestaan en een kersvers avontuur tegemoet. Mezelve omringd door Nesse, Nilya en Fie. Zoosk meets Relatieplanet. Oostende meets Brussel meets Kruishoutem. Een spannend schouwspel tussen ravissant vrouwmateriaal en de Opperdandy, de vleesgeworden melancholie die zijn leven terug naar een hoger niveau wil tillen.
Drie uur later krijg ik van de drie meiden antwoord op de vraag of ze het zagen zitten om met twee onbekende medevrouwmensen en ik de hort op te gaan. Unaniem zijn ze het er over eens : geen date met dandy en twee andere vrouwen...
Na deze ontgoocheling besluit ik om wat op mijn bed te liggen. Ik zet StuBru op en de frêle Elke de Mey aka Love Like Birds bezingt het 'Heavy heart'. Kon er maar iemand van het vrouwelijke geslacht mijn hart lichter maken, vederlicht graag zodat ik terug als die kwieke jongen van weleer door het leven zou huppelen. Nesse, Nilya en Fie zullen daar alvast niet verantwoordelijk voor zijn. Zucht...
(dv)
zaterdag 12 mei 2012
Wowee Zowee
Dat ik het leven niet begrijp, mag duidelijk zijn, maar ik heb wél verstand van mooie titels voor een nieuw album, getuige daarvan de prachtige titel voor mijn tweede full-cd 'Destination Bigger Tree'. Geen flauw idee wat het betekent, maar intrigerend is-ie wel. Het betekent waarschijnlijk geen hol, en dat is net het leuke er aan.
Mijn favoriet plaat aller tijden is 'Wowee Zowee' van de indierockers van Pavement, een miskend meesterwerk vol geinige - waar is de tijd dat ik het woord geinig nog gebruikte ? - en droefgeestige liederen, maar wat betekent in godsnaam 'Wowee Zowee' ? Het lijkt me een uitroep tijdens of net na een
hoogtepunt, een climax van iets zoals het klaarkomen tijdens een vrijpartij.
'Wooooooooooooo-weeeeeeeeeeee Zoooooooooo-weeeeeeeeeeeeee ' !!!
Nu ja, vergeef mij mijn verbeelding die zoals gewoonlijk haar gelijke niet kent.
Dus die dag zette ik wat mogelijke titels op papier voor mijn derde album. Ik dacht hard na. Het zou evengoed een Nederlandstalig album kunnen worden, 'Dandy Davy en de vier biggetjes' lag binnen de
mogelijkheden. Ook 'Nonkel is ziek vandaag' leek mij uiterst geschikt. Ik ben nonkel van drie fijne
jongmensen die mij na aan het hart liggen.
Gesteld dat ik mijn derde album toch in de Engelstalige sfeer zou uitbrengen, waren volgende titels mogelijk : 'Last night I dreamt about a werewolf and that werewolf was you', 'King of the Lo-fi-poppa-po-doola-doola-ding' en 'Your humble sucker/motherfucker' .
Nu, wat de titel van mijn derde meesterwerk ook moge worden : ik maal er niet om. Au fond kan het mij
allemaal geen hol schelen. En dat is, lijkt mij, een ideale geestesingesteldheid. Als je niks meer verwacht, het je allemaal niks meer kan schelen, kan er je nog een fijne tijd tegemoet komen. Hopen, duimen maar en aftellen naar Onze-Lieve-Heer-Hemelvaart, de enige dag van de 365 dat het fijne gehucht Houthulst in de kijker staat met zijn imposante Jaarmarkt en kermis. Ik geloof dat ik nu al 'Woooooooooooo-weeeeeeeeeeee Zoooooooooo-weeeeeeeeeeee' aan het roepen ben...
(dv)
Mijn favoriet plaat aller tijden is 'Wowee Zowee' van de indierockers van Pavement, een miskend meesterwerk vol geinige - waar is de tijd dat ik het woord geinig nog gebruikte ? - en droefgeestige liederen, maar wat betekent in godsnaam 'Wowee Zowee' ? Het lijkt me een uitroep tijdens of net na een
hoogtepunt, een climax van iets zoals het klaarkomen tijdens een vrijpartij.
'Wooooooooooooo-weeeeeeeeeeee Zoooooooooo-weeeeeeeeeeeeee ' !!!
Nu ja, vergeef mij mijn verbeelding die zoals gewoonlijk haar gelijke niet kent.
Dus die dag zette ik wat mogelijke titels op papier voor mijn derde album. Ik dacht hard na. Het zou evengoed een Nederlandstalig album kunnen worden, 'Dandy Davy en de vier biggetjes' lag binnen de
mogelijkheden. Ook 'Nonkel is ziek vandaag' leek mij uiterst geschikt. Ik ben nonkel van drie fijne
jongmensen die mij na aan het hart liggen.
Gesteld dat ik mijn derde album toch in de Engelstalige sfeer zou uitbrengen, waren volgende titels mogelijk : 'Last night I dreamt about a werewolf and that werewolf was you', 'King of the Lo-fi-poppa-po-doola-doola-ding' en 'Your humble sucker/motherfucker' .
Nu, wat de titel van mijn derde meesterwerk ook moge worden : ik maal er niet om. Au fond kan het mij
allemaal geen hol schelen. En dat is, lijkt mij, een ideale geestesingesteldheid. Als je niks meer verwacht, het je allemaal niks meer kan schelen, kan er je nog een fijne tijd tegemoet komen. Hopen, duimen maar en aftellen naar Onze-Lieve-Heer-Hemelvaart, de enige dag van de 365 dat het fijne gehucht Houthulst in de kijker staat met zijn imposante Jaarmarkt en kermis. Ik geloof dat ik nu al 'Woooooooooooo-weeeeeeeeeeee Zoooooooooo-weeeeeeeeeeee' aan het roepen ben...
(dv)
maandag 7 mei 2012
dinsdag 24 april 2012
vrijdag 13 april 2012
vrijdag 30 maart 2012
maandag 19 maart 2012
Ambitie
Het ziet er dan toch niet naar uit dat ik kom te overlijden op 1 april, de dag waar menig manmens
een stijve krijgt van een Belgische overwinnaar van 'Vlaanderens mooiste'. Ik kijk er al naar uit, zij het met enige tegenzin. Het zit zo : ik heb dan ook geen enkele verwachting of ambitie meer in mijn leven. Het leven uitzitten met af en toe een vage glimlach na deugddoende soloseks, méér zit er niet in.
Of het tij nog kan keren ? Kan best. Hopen hoop, mompel ik wel eens tot vervelens toe. En als ik al wat ambitie heb in mijn leven wens ik diegenen die nodeloos afzien hopen hoop toe. En het is van harte.
Dat ik af en toe nog onder de mensen kom, mag geen verrassing heten. Ik ben al bij al een sociaal, meegaande manmens met hopen begrip en empathie. Maar laat mij 's zondags met rust -
ik wil in mijn eentje het martelaarschap dragen. De onzalige zondag : een kwaal die niet meer te
genezen valt. Onomkeerbaar, zoals het stugge leven dat ik leid. Met als enige verstrooiing de meisjes, en het liefst meisjes die kunstwetenschappen studeren zoals Tamara uit 'Blokken'. Een vrouwmensje dat nog naïef en onbezonnen door het leven huppelt als een hinde, en met de mopjes van Ben Crabbé lacht.
Wat was mijn studententijd toch een lichtpunt in mijn carrière als dolende ziel. De zon scheen tien keer feller dan nu en ik was nog niet toe aan die verrekte pillen. Nu, het was niet allemaal rozegeur en maneschijn : de love of my life verliet mij in 2004 en schonk mij als troost de zo voorspelbare post break-up sex. " Alles is voorbij ", schreeuwde ik het uit.
Nu, bijna tien jaar later blijf ik erbij dat alles voorbij is en dààrom dat ik - wars van ambitie het leven gewoon zal uitzitten. Met af en toe een vrolijk Tamaraatje uit 'Blokken' in mijn gedachten...
(dv)
een stijve krijgt van een Belgische overwinnaar van 'Vlaanderens mooiste'. Ik kijk er al naar uit, zij het met enige tegenzin. Het zit zo : ik heb dan ook geen enkele verwachting of ambitie meer in mijn leven. Het leven uitzitten met af en toe een vage glimlach na deugddoende soloseks, méér zit er niet in.
Of het tij nog kan keren ? Kan best. Hopen hoop, mompel ik wel eens tot vervelens toe. En als ik al wat ambitie heb in mijn leven wens ik diegenen die nodeloos afzien hopen hoop toe. En het is van harte.
Dat ik af en toe nog onder de mensen kom, mag geen verrassing heten. Ik ben al bij al een sociaal, meegaande manmens met hopen begrip en empathie. Maar laat mij 's zondags met rust -
ik wil in mijn eentje het martelaarschap dragen. De onzalige zondag : een kwaal die niet meer te
genezen valt. Onomkeerbaar, zoals het stugge leven dat ik leid. Met als enige verstrooiing de meisjes, en het liefst meisjes die kunstwetenschappen studeren zoals Tamara uit 'Blokken'. Een vrouwmensje dat nog naïef en onbezonnen door het leven huppelt als een hinde, en met de mopjes van Ben Crabbé lacht.
Wat was mijn studententijd toch een lichtpunt in mijn carrière als dolende ziel. De zon scheen tien keer feller dan nu en ik was nog niet toe aan die verrekte pillen. Nu, het was niet allemaal rozegeur en maneschijn : de love of my life verliet mij in 2004 en schonk mij als troost de zo voorspelbare post break-up sex. " Alles is voorbij ", schreeuwde ik het uit.
Nu, bijna tien jaar later blijf ik erbij dat alles voorbij is en dààrom dat ik - wars van ambitie het leven gewoon zal uitzitten. Met af en toe een vrolijk Tamaraatje uit 'Blokken' in mijn gedachten...
(dv)
vrijdag 24 februari 2012
Donkerzwart
All my friends are dying... En wat dan nog ? Alsof IK het fenomeen verdriet niet ken.
Ik hàd huiscartoonist van Humo kunnen worden. En wat had dàt opgeleverd ? My fifteen minutes of fame ? Ik laat het na ; tonnen ambitie, maar geen doorzettingsvermogen.
En toch... Toch zijn er bakken hoop - wars van talent ben ik de next best thing, maar niemand die op me wacht.
Ik wil het niet erger voorstellen dan het is. De lente is in aantocht en mijn agenda voor maart blijkt al aardig gevuld. Met contacten en afspraken. Géén sollicitatiegesprekken, nee. Mijn contacten beperken zich tot roken, pintelieren en bullshit verkopen : ik wil het tijdens de maartse grillen niet over werk hebben of het gebrek er aan.
2012 wordt een dubbeltje op zijn kant. Succes en roem én een rokerslong of twee. Vechten zal ik als David tegen Goliath en ik zàl de strijd winnen. Zij heeft de zon in mijn hart gestolen, maar breken doet de motor van mijn corpus niet. Ergens las ik - was het in de Story of in een kwaliteitskrant - dat je kan sterven aan verdriet. Een letterlijk gebroken hart.
Uiteindelijk wordt het mij ook fataal. Alleen is de geijkte vraag : wanneer ? Morgen ? De dag van de Ronde van Vlaanderen ? 2013 ? Of ergens in de herfst van mijn leven ? Benieuwd of ik dan nog een halve stijve kan krijgen van thuisverpleegster Rita en de animatie van het leven me nog bevalt. Animatie - wàt een kutwoord ! Maar erger kan nog : ambiance ! Geen gebrek er aan op de kijkbuis waar menigeen er een lap op geeft of er voor gaat. Ik ben ooit - we schrijven het 'magische' jaar 2006 - wel eens gesignaleerd in Gent als dolgedraaid feestnummer, maar dan zonder de bijhorende feestneus. Mijn blik altijd richting essentie : de jonkvrouwen...
Benieuwd wie of wat in 2012 mijn hart zal breken : Dying Delilah of de diagnose van terminale longkanker. Eigenzinnige jongen, die DD, met als enige constante de beide voetjes ietwat zwevend boven de grond. Of de roze wolkjes die eigenlijk donkerzwart kleuren.
(dv)
Ik hàd huiscartoonist van Humo kunnen worden. En wat had dàt opgeleverd ? My fifteen minutes of fame ? Ik laat het na ; tonnen ambitie, maar geen doorzettingsvermogen.
En toch... Toch zijn er bakken hoop - wars van talent ben ik de next best thing, maar niemand die op me wacht.
Ik wil het niet erger voorstellen dan het is. De lente is in aantocht en mijn agenda voor maart blijkt al aardig gevuld. Met contacten en afspraken. Géén sollicitatiegesprekken, nee. Mijn contacten beperken zich tot roken, pintelieren en bullshit verkopen : ik wil het tijdens de maartse grillen niet over werk hebben of het gebrek er aan.
2012 wordt een dubbeltje op zijn kant. Succes en roem én een rokerslong of twee. Vechten zal ik als David tegen Goliath en ik zàl de strijd winnen. Zij heeft de zon in mijn hart gestolen, maar breken doet de motor van mijn corpus niet. Ergens las ik - was het in de Story of in een kwaliteitskrant - dat je kan sterven aan verdriet. Een letterlijk gebroken hart.
Uiteindelijk wordt het mij ook fataal. Alleen is de geijkte vraag : wanneer ? Morgen ? De dag van de Ronde van Vlaanderen ? 2013 ? Of ergens in de herfst van mijn leven ? Benieuwd of ik dan nog een halve stijve kan krijgen van thuisverpleegster Rita en de animatie van het leven me nog bevalt. Animatie - wàt een kutwoord ! Maar erger kan nog : ambiance ! Geen gebrek er aan op de kijkbuis waar menigeen er een lap op geeft of er voor gaat. Ik ben ooit - we schrijven het 'magische' jaar 2006 - wel eens gesignaleerd in Gent als dolgedraaid feestnummer, maar dan zonder de bijhorende feestneus. Mijn blik altijd richting essentie : de jonkvrouwen...
Benieuwd wie of wat in 2012 mijn hart zal breken : Dying Delilah of de diagnose van terminale longkanker. Eigenzinnige jongen, die DD, met als enige constante de beide voetjes ietwat zwevend boven de grond. Of de roze wolkjes die eigenlijk donkerzwart kleuren.
(dv)
woensdag 1 februari 2012
Sigaretten en Kat Steppe
Helemaal ondersteboven van de verschijning van Mens Van Der Lindens eega Kat Steppe : zo ben ik de dag gestart. Een hele dag heb ik geen hap door mijn keel gekregen, maar ik maal er niet om.
Ik vraag me af of Kat bij tijd en wijle aan sigaretjes lurkt of sleurt. Als ze al rookt, dan vermoed ik dat ze lurkt, dit in tegenstelling tot mijzelve. Ik sleur vooralsnog aan de kankerstokken. En het is de laatste tijd niet meer van harte. Roken is geen prioriteit meer in mijn nu goed georganiseerde leven.
Steeds vaker schrik op van het beeld van een rijpe dertiger die in zijn sterfbed onsmakelijke slijmen ophoest en langzaam maar pijnlijk ten onder gaat aan het K-woord. 2012 staat niet voor niets in het teken van de algehele gezondheid. En van vitaliteit, een eigenschap die me de laatste jaren echter vreemd is.
Waar is de gretige scholier die vanop 30 meter afstand een pegel in de kruising trapte ? Jawél, als bepalende en aanvallende middenvelder kon ik een aardig partijtje voetballen. Ik ben het nog niet verleerd, maar met mijn huidige conditie kan ik nog geen kilometer fietsen zonder overvloedig na te hijgen.
Mijn zangstem wordt er gelukkig beter op. Parlando, it is maar wie naar Cash, Hazlewood of Lou Reed luistert, merkt de charme op; een charme waar ik nog hard voor moet werken. Ik ben géén geboren zanger. In het zesde leerjaar kreeg ik een schamele 6 op 10 voor mijn zangkunsten. Middelmatig, grijs, onopvallend...waren de vrij vernietigende commentaren van de meester.
Ik zit me vaker dan me lief is af te vragen welke nieuwe gewoonte ik me zal aanleren in plaats van het sleuren aan sigaretten op de dag dat het officieel is : DD gestopt met roken ! Het zou voorpaginanieuws mogen zijn. DD en de sigaret : voorgoed voorbij !
Hoe door het leven te gaan zonder sigaretten ? Een vraag die ik eerder betreur, eerlijk gezegd. Mààr 2012 : het jaar van de gezondheid en vitaliteit.
Vitaal word ik als ik Kat Steppe zie. Morgen sla ik geen maaltijden meer over. Méér nog : ik eet én in de ochtend én in de middag én 's avonds een slaatje. En als tussendoortjes lurk ik aan mijn sigaretten...
(dv)
Ik vraag me af of Kat bij tijd en wijle aan sigaretjes lurkt of sleurt. Als ze al rookt, dan vermoed ik dat ze lurkt, dit in tegenstelling tot mijzelve. Ik sleur vooralsnog aan de kankerstokken. En het is de laatste tijd niet meer van harte. Roken is geen prioriteit meer in mijn nu goed georganiseerde leven.
Steeds vaker schrik op van het beeld van een rijpe dertiger die in zijn sterfbed onsmakelijke slijmen ophoest en langzaam maar pijnlijk ten onder gaat aan het K-woord. 2012 staat niet voor niets in het teken van de algehele gezondheid. En van vitaliteit, een eigenschap die me de laatste jaren echter vreemd is.
Waar is de gretige scholier die vanop 30 meter afstand een pegel in de kruising trapte ? Jawél, als bepalende en aanvallende middenvelder kon ik een aardig partijtje voetballen. Ik ben het nog niet verleerd, maar met mijn huidige conditie kan ik nog geen kilometer fietsen zonder overvloedig na te hijgen.
Mijn zangstem wordt er gelukkig beter op. Parlando, it is maar wie naar Cash, Hazlewood of Lou Reed luistert, merkt de charme op; een charme waar ik nog hard voor moet werken. Ik ben géén geboren zanger. In het zesde leerjaar kreeg ik een schamele 6 op 10 voor mijn zangkunsten. Middelmatig, grijs, onopvallend...waren de vrij vernietigende commentaren van de meester.
Ik zit me vaker dan me lief is af te vragen welke nieuwe gewoonte ik me zal aanleren in plaats van het sleuren aan sigaretten op de dag dat het officieel is : DD gestopt met roken ! Het zou voorpaginanieuws mogen zijn. DD en de sigaret : voorgoed voorbij !
Hoe door het leven te gaan zonder sigaretten ? Een vraag die ik eerder betreur, eerlijk gezegd. Mààr 2012 : het jaar van de gezondheid en vitaliteit.
Vitaal word ik als ik Kat Steppe zie. Morgen sla ik geen maaltijden meer over. Méér nog : ik eet én in de ochtend én in de middag én 's avonds een slaatje. En als tussendoortjes lurk ik aan mijn sigaretten...
(dv)
maandag 2 januari 2012
2012
Wat brengt het nu al veelbesproken nieuwe jaar ?
De neergang van Dandy Davy ? De algehele explosie van planeet Aarde ? De dood van Milow ? Eerlijk gezegd kan het mij allemaal geen zak schelen.
2012 zal méér van hetzelfde zijn en hopelijk minder Saudade. Méér levensvreugde ? Dat kàn, al is de kans daartoe vrij nihil. Een depressieve vogel zingt immers zoals hij gebekt is. En al is het uitkijken naar het tweede album van DD, 2012 zal alwéder geen grand cru zijn. Tenzij een mooi ogend spring-in-het-veldje mijn hart kan verwarmen met haar liefdevolle blikken, tonnen charme en een opwindend je-m'en-foutisme van heb ik je daar.
Alles is goed in 2012, alles is slecht. Onverschilligheid troef, méér depressieven en psychotische
persoonlijkheden. Geike Arnaert uit de kleren: grààg ! God een schop onder zijn royale kont en Niels Albert wereldkampioen.
Michael Jackson de verrijzenis en Hugo Camps' opinie in alle kranten. Rik De Saedeleer die voor het laatst commentaar geeft bij een interland, bij voorkeur België-Nederland : " Ze gaan lopen ! Ze gaan lopen ! Gooooooooaaaaaaaaaaall ! 'k Weet zelfs niet wie het is, maar we zijn alweer op weg naar Mexico ! "
Mezelf ? Nog méér op de achtergrond dan in 2011. Less is more. De dorpsgek van het fantastische Houthulst een fatale hartaanval en Geert Hoste een depressie. Selah Sue een zichtbare nipple slip en de definitieve doorbraak voor hiphopper Steven H.
Astrid Bryan brains en de Vlaamse muziekscene méér guts en rock'n'roll. Tom Barman een overdosis, Mauro een lifetime achievment award en Geike Arnaert uit de kleren... Of had ik dat al geschreven ?
Nu, wat er ook gebeurt in het nu al fantastische nieuwe jaar : mijn standpunten blijven dezelfde. Ik hoef u daar niet mee lastig te vallen, ik hoef zelfs niet te suggereren.
2012 wordt een bom : politieke aanslagen, de neergang van Fakebook, de dood van knuffelrocker Jon Bon Jovi, de split van Metallica, Leonard Cohen op nummer 1 in de Tijdloze en het nieuwe eindejaarsinitiatief door depressieven : Fucked For Life !
Hoe het ook zij, hoe u ook denkt, wie u ook bent, bent u comazuiper, ben je blank of zwart (de meligheid !), houdt u van Tin Tin, bent u een incontinente overjaarse puber, God of klein Pierke - why should I care ? - moge 2012 het jaar van de genezing zijn.
DD daarentegen, tuurt zoals gewoonlijk door het raam en mompelt : " The dreams in which I'm
dying are the best I ever had... "
(dv)
De neergang van Dandy Davy ? De algehele explosie van planeet Aarde ? De dood van Milow ? Eerlijk gezegd kan het mij allemaal geen zak schelen.
2012 zal méér van hetzelfde zijn en hopelijk minder Saudade. Méér levensvreugde ? Dat kàn, al is de kans daartoe vrij nihil. Een depressieve vogel zingt immers zoals hij gebekt is. En al is het uitkijken naar het tweede album van DD, 2012 zal alwéder geen grand cru zijn. Tenzij een mooi ogend spring-in-het-veldje mijn hart kan verwarmen met haar liefdevolle blikken, tonnen charme en een opwindend je-m'en-foutisme van heb ik je daar.
Alles is goed in 2012, alles is slecht. Onverschilligheid troef, méér depressieven en psychotische
persoonlijkheden. Geike Arnaert uit de kleren: grààg ! God een schop onder zijn royale kont en Niels Albert wereldkampioen.
Michael Jackson de verrijzenis en Hugo Camps' opinie in alle kranten. Rik De Saedeleer die voor het laatst commentaar geeft bij een interland, bij voorkeur België-Nederland : " Ze gaan lopen ! Ze gaan lopen ! Gooooooooaaaaaaaaaaall ! 'k Weet zelfs niet wie het is, maar we zijn alweer op weg naar Mexico ! "
Mezelf ? Nog méér op de achtergrond dan in 2011. Less is more. De dorpsgek van het fantastische Houthulst een fatale hartaanval en Geert Hoste een depressie. Selah Sue een zichtbare nipple slip en de definitieve doorbraak voor hiphopper Steven H.
Astrid Bryan brains en de Vlaamse muziekscene méér guts en rock'n'roll. Tom Barman een overdosis, Mauro een lifetime achievment award en Geike Arnaert uit de kleren... Of had ik dat al geschreven ?
Nu, wat er ook gebeurt in het nu al fantastische nieuwe jaar : mijn standpunten blijven dezelfde. Ik hoef u daar niet mee lastig te vallen, ik hoef zelfs niet te suggereren.
2012 wordt een bom : politieke aanslagen, de neergang van Fakebook, de dood van knuffelrocker Jon Bon Jovi, de split van Metallica, Leonard Cohen op nummer 1 in de Tijdloze en het nieuwe eindejaarsinitiatief door depressieven : Fucked For Life !
Hoe het ook zij, hoe u ook denkt, wie u ook bent, bent u comazuiper, ben je blank of zwart (de meligheid !), houdt u van Tin Tin, bent u een incontinente overjaarse puber, God of klein Pierke - why should I care ? - moge 2012 het jaar van de genezing zijn.
DD daarentegen, tuurt zoals gewoonlijk door het raam en mompelt : " The dreams in which I'm
dying are the best I ever had... "
(dv)
Abonneren op:
Posts (Atom)