ZANG, DANS EN GEZWANS (zondag 8 maart 2009 vanaf 14u.)
Dandy Davy mocht het huisfestival openen. Hij probeerde enkele nieuwe songs uit en deed dat met verve. Zoals altijd wisselde de bard knotsgekke anti-folk af met intimistische pop. Om de traditie in ere te houden, sloot hij af met de zinderende en agressieve blues van 'Pep talk - small talk'.
Ping Pong Tactics volgden. Een groep jonge honden om in de gaten te houden. Een bezwerende lap potige en energetische postpunk was hun deel. Wij moesten denken aan het ter ziele geganse At The Drive-In maar zagen een band met een eigen smoel.
Intussen waren er meer en meer kijklustigen op het festival verschenen. Internationale vrouwendag, koffie, taart, beresterke concerten... : dit zou een dag worden om in te lijsten.
En dan hadden we het nog niet eens over Tiny Legs Tim. Deze prille dertiger speelde een ongemeen strakke en korte set vol rauwe en catchy bluesrock. Wij wilden meer.
Anti-folk, postpunk en blues hadden we al achter de kiezen. Bram Moony stond voor een 'misty trip', naar het gelijknamige nummer dat hij in zijn semi-psychedelische set bracht. Mistig, dromerig, trippy noteerden wij die geen seconde twijfelden om zijn recent verschenen EP aan te schaffen. 'Smoormuziek', oordeelde Bram achteraf over zijn muziek. Wij, die in geen half jaar meer een joint aangeraakt hadden, werden inderdaad relaxt van Moony.
Headliner Bherman lieten we links liggen. Niettemin genoten we nog na van een geslaagd festival met stuk voor stuk artiesten met een eigen smoel. Ja, het was er om het met een lelijk woord te zeggen -gezellig. En we wensen Dandy Davy, Ping Pong Tactics, Tiny Legs Tim en Moony een gouden toekomst.
Op het einde van de week worden er foto's van Zang, dans en gezwans toegevoegd.
