3DE BARRIBALIJST

1. (-) Two fingers
Jake Bugg
2. (-) Marbles
Tindersticks
3. (-) The oldest of sisters
Balthazar
4. (-) Trying your luck
The Strokes
5. (-) Doom and gloom
Rolling Stones
6.(10)Back down south
Kings of Leon
7. (-) Real
Goose
8. (9) I told you once
Howler
9. (-) Patchwork
Tindersticks
10.(-) Who can say
The Horrors
11. (-) Een echte
Faberyayo
12. (1) Eyepennies
Sparklehorse with PJ Harvey
13. (5) Knives out
Radiohead
14. (-) Gold
Sx
15. (-) Wildest moments
Jessie Ware
16. (-) Little black submarines
The Black Keys
17. (-) Sweet child o' mine
Guns 'N Roses
18. (-) Going out
Supergrass
19. (-) Don't break my heart
Vaya Con Dios
20. (-) Get free
Major Lazor

FENOMENEN

FENOMENEN

De wederopstanding is een feit. Uw dienaar maakt het goed. De herfst zit diep gebeiteld

in deze nu goedgemutste jongeman. De ellende is – hout vasthouden – verleden tijd en

er hangt een zalige 'laisser faire, laisser passer' sfeer in de lucht.

Maar het is dus ooit anders geweest. Zoals die periode die ik kernachtig kan omschrijven

als KUT, nu zes jaar geleden toen ik mijn kans waagde om de eerste editie van de Comedy

Casino Cup te winnen. Tegen alle verwachtingen in haalde ik de finale maar om één of andere duistere reden daagde ik niet op.

Het waren verwarrende tijden toen. De burn-out maakte zich meester van mij en Stany

Crets, één van de vier juryleden van Comedy Casino Cup, loofde mijn vulgair-absurde

standup-comedy. Mijn coach Gunter Lamoot had echter na mijn débacle in het Antwerpse

comedycafé The Joker niet veel zin meer om mij te transformeren in een topkomiek.

“ 't Trok op geen kloten “, liet deze nochtans aardige reus optekenen. Ik besloot mij dan

maar te bezatten, en hoewel ik eerst nog droef te moede was, heb ik mij uiteindelijk goed geamuseerd in een nokvolle Joker. Het beeld van een succesvolle comedian doemde op, en

hoewel ik er aanvankelijk geen graten in zag, lag ik niet wakker van het feit dat ik wellicht

nooit een groot succes als artiest zal verwerven. Had er een 'Hoe een wereldhit te scoren

voor dummies' in de boekenwinkel gelegen, ik haalde het meteen in huis maar anderszijds

wil ik de eigenzinnigheid die mij zo typeert, niet verliezen. Wat betreft standup-comedy

was het simpel : ik had de branie noch de gave om een publiek een halfuur lang te kunne

boeien.

Succes blijft dus momenteel uit, maar ik ben niet chronisch gefrustreerd. Ik beschouw het

zelfs soms als een voorrecht om niet te pas en te onpas op het tv-schermpje te verschijnen

als zijnde 'fenomeen'. We hebben ten slotte al fenomenen genoeg in het BV-wereldje.

Jeroes Meus, Tatjana Beloy, Niels Albert... Welk vakgebied ze ook uitoefenen, ze kunnen

rekenen op erkenning, waardering.

Als ik in pakweg 2050 wordt ten grave gedragen, wil ik niet herinnerd worden als een

fenomeen, al zullen enkele Gentse figuren die mijn capriolen zagen in mijn studententijd

mij alvast wél beschouwen als een fenomeen. Nee, ik krijg liever de stempel van een

kameraad voor het leven, een allemansvriend, altijd tot uw dienst. Het fenomeenschap

kan mij gestolen worden.

(dv)

2de BARRIBALIJST

1. (-) Eyepennies
Sparklehorse with PJ Harvey
2. (-) When it blows it's stacks
Captain Beefheart
3. (-) Clear spot
Captain Beefheart
4. (-) Scatterbrain
Radiohead
5. (-) Knives out
Radiohead
6. (-) 't Zit tegen
Steven H
7. (-) Kool thinh
Sonic Youth
8. (-) E-bow the letter
R.E.M. & Patti Smith
9. (6) I told you once
Howler
10.(17) Back down south
Kings of Leon
11.(-) Coconuts
Bonnie Prince Billy
12.(-)I can help
Billy Swan
13.(-) You don't have to say you love
Dusty Springfield
14.(-)Livin' thing
Electric Light Orchestra
15.(-)Leader of the pack
The Shangri-Las
16.(-)Drunken eyeball
Little Trouble Kids
17.(12)100%
Sonic Youth
18.(2)Elephant
Tame Impala
19.(1)Goathead
Goat
20.(7)Anyone who had a heart
Dusty Springfield

BARRIBALIJST

Iedere maandag selecteert Uw dienaar de 20 beste liedjes van de voorbije zeven dagen. Liedjes die
in je kop blijven hangen, liedjes die een speciale betekenis hebben, een herinnering oproepen, nieuwe
relevante tracks en ga zo maar door... Dit is de lijst van maandag 1 tot zondag 7 oktober :

1. (-) Goathead                                                               Goat
2. (-) Elephant                                                                Tame Impala
3. (-) Let's get together                                                   Little Trouble Kids
4. (-) Lokomotiv                                                             Soviet Soviet
5. (-) Spirits in the sky                                                    Norman Greenbaum
6. (-) I told you once                                                       Howler
7. (-) Anyone who had a heart                                        Dusty Springfield
8. (-) Turn it out                                                              Death From Above 1979
9. (-) Homesick                                                               The Vines
10.(-)Touch me I'm sick                                                  Mudhoney
11.(-)Bones                                                                      Michael Kiwanuka
12.(-)100%                                                                       Sonic Youth
13.(-)Michelle                                                                  The Beatles
14.(-)Alone-together                                                        The Strokes
15.(-)Skin                                                                         The Black Box Revelation
16.(-)Cecilia                                                                     Simon and Garfunkel
17.(-)Back down south                                                     Kings of Leon
18.(-)Ticket to ride                                                           The Beatles
19.(-)Love me do                                                              The Beatles
20.(-)Rozanne                                                                   Wim De Craene   

CD-REVIEW

ADVENTURELAND - LITTLE TROUBLE KIDS ***

Fijne collega's, Eline Adam en Thomas Werbrouck van Little Trouble Kids, voorheen

Boston Tea Party. Méér dan fijne collega's... Ik was dan ook verbaasd dat het koppel niet

doorstootte naar de finale van Westtalent, waar ikzelf finalist werd.

Maar kijk : vijf jaar later zijn ze er al een half jaar met hun tweede album, 'Adventureland' -

ik kom altijd zes maanden nà de release. En met een recensie zowaar. Niet met één of ander

weemoedig prozastukje waar ik meer kaas van gegeten heb, vind ik.

Ik vind ook : je moet ten alle tijde je collega's steunen en als het bovenop nog eens fijne

mensen zijn, en dat zijn Eline en Thomas, moet je hen een hart onder de riem steken.

Nu, succes hébben ze al. Ze speelden in maart een mini-tournee in het voorprogramma van

dEUS én traden voor de Undertones ( met het Überklassieke 'Teenage kicks' – wéér hoog

in mijn volgende Top 1000 Aller Tijden ) op in Engeland.

En wat vind ik nu van 'Adventureland' die in het fijne weekblad Humo geprezen werd door

de immer innemende Katia Vlerick ?

Wel, de band is gegroeid. Leverde hun debuut al vergelijkingen op met The Kills en Sonic

Youth, dan vind ik dat ze hier méér een eigen smoel hebben en dat is altijd lovenswaardig.

Het zit meteen goed met opener 'Left right left'. Het wat aan de White Stripes' verwante

' I think I smell a rat' schiet stoer uit de startblokken en de plezierrit 'Adventureland' kan

beginnen. Niet dat ik inhoudelijk enkel fun waarneem – de Kids zijn volwassener geworden

en dat hoor je.

Met het rauwe 'Public appearance is everything' en het trashy 'Let's get together' bereiken

Eline en Thomas hoogtepunten maar het is het verrassend ingetogen en melodieuze 'Drun-

ken eyeball' dat naar mijn mening hét paradepaardje van de plaat blijkt te zijn.

Agesloten wordt er met het punky 'Sacred bone' ( “ We're just people heading for a sequel “ )

en 'Kids in amusement parks'.

Slotconclusie : ruwe, vrij gevarieerde en hier en daar licht anarchistisch tweede album

van Little Trouble Kids die ten huize Dandy fel gesmaakt wordt.

(dv)

HERFSTGEIL

In de herfst ligt de onschuld geborgen. Studenten en studentinnekes die een vers pak aantrekken om straks te schitteren op de schoolbanken, op de dansvloer en in hun o' zo gerieflijke studio.
Nieuwe horizonten verkennen, alternatieve wegen bewandelen, hun vers gekapte haartooi laten bewonderen, revoluties ontketenen... Het heeft allemaal iets onschuldigs, iets ondeugends.
Hoort er ook bij : de weerbarstige puberteit van zich af schudden als betrof het vuiligheid  inclusief de acné en de slechte adem. Want herademen in Gent, Brussel, Leuven, Antwerpen of Kortrijk betekent ook ver-ademing. De eerste joint, de eerste bedpartner, het gestoei, geflirt, gefladder, geflaneer en zoveel méér.
In de herfst ligt ook de schoonheid geborgen. De schoonheid van excessen, liefde, seks en de zelfgefabriceerde stoofpot. Met wat schroom en een zekere gêne maar àltijd op moeders wijze.
Niks is schoner dan in de lente van je leven de herfst van je leven te beleven.

Ikzelf ben in mijn nopjes. Heb een klare kijk op de wereld door een herfstbril met de soms wat roestige montuur, maar altijd helder. En natuurlijk heb ik die blosjes op mijn wangen waarvan elk
vrouwmens geil van wordt.

(dv)

TIENERDROOM

Wat was mijn ultieme droom als tiener ? Dat vroeg ik me die dag af toen ik alweder de bus op moest met die verrekte schoolkinderen. Ik wou, zo dacht ik, profvoetballer worden. Geen idee naar wie ik het meest opkeek indertijd, maar de wat schokschouderende en vliegensvlugge Josip Weber beviel mij wel. Hij leek een geseling voor de tegenstand die naar adem moest happen toen Josip zijn duivels ontbond.
Ik heb altijd een zwak gehad voor de wat minder knappe mensen met een karakteristieke kop, zo ook voor Weber.
Ik heb mij 18 jaar lang het lelijke eendje van de klas gevoeld. Ik had acné, een beugel, was wat magertjes, droeg een joekel van een bril en had natuurlijk die ellendige roste kop die vaak op hoongelach werd getrakteerd. Ze waren niet mals voor me, mijn medeleerlingen. Als verweermiddel maakte ik gebruik van mijn gevoel voor humor die in de klas van '95 vrij legendarisch was. Ik imiteerde met succes typetjes als Kamiel Spiessens en Jimmy B. Ook het typetje Bart Peeters had ik vrijwel onmiddellijk onder de knie. De tics, het stotteren had ik van nature. Ze onderstreepten mijn onzekerheid. Maar eens op het podium werd die bliksemsnel omgetoverd tot een performance grand cru.
Ook op het voetbalveld toonde ik af en toe mijn kunsten en bleef dromen van een grote sportcarrière.
Toen ik echter vaker dan me lief was op de reservenbank belandde, stortte mijn wereld gedeeltelijk in. Wég tienerdroom.
Ging ik dan later de kost verdienen als imitator ... ? Als schoenlapper ? Landbouwer ? Salesmanager ? Ik had geen flauw idee, maar wég was de voetbalcarrière...

Toen, die dag op de bus, dat tientallen tienerdromen tegen mij aanschurkten, besefte ik : ik moet jongeren opleiden tot het entertainen der mensen. Met mijn 17 jaar ervaring moet me dat wel lukken. Tot ik besefte dat ik zélf nog voor vuurwerk kon zorgen in de wereld van het entertainment. Misschien wél met Het Geschreven Woord. Niet enkel voor intellectuelen maar ook voor Het Volk.

U ziet, dit wordt het najaar van eenvoudig maar teder volksproza dat mensen van divers pluimage zal doen terugdenken aan hun wàre tienerdroom.


(dv)