Wimme Wimme Wimme

Niks op tv. Iets op de radio : Siska Schoeters. 'So you think you can host a radio show ? '
" Er is hier niks te doen in België ! " En ik maar knikken...
" Moeskroen heeft het niet, Antwerpen ook niet, Brussel is kut, Gent is zinloos, Brugge is platte kak... " Overschot van gelijk. Een verkrampte lach, de zoveelste busreis.
In - en intriest. Koffie zwart. Een driest hoogtepuntje. Risicoloos voetbal. Ik supporter voor de scheidsrechter. De nietigheid van het bestaan : je kan er om huilen of lachen, ik doe geen van beiden. Ne 'binnenvetter', zegt men.

Tot ons immens verdriet is, zeer onverwacht, uit ons midden gerukt...
32 jaar. De toekomst lachte hem toe. Ik steek op. Twee Marlboro's tegelijk. Eéntje voor mij, ééntje voor jou. 'Mulambo' "You gotta walk the walk ", fluisterde hij me vaak zachtjes toe.
Ik loop sedertien met mijn handen in de broekzakken. Supercool !

Lawaaierige VTM-onbenul. Staf Coppens met zijn verrekte babyface. Straks 'Getest op mensen' : zal er mij aan verwarmen. Gezondheid boven alles, al de rest is inferieur.
De popmuziek nadert haar einde. 'The world is gonna end tonight'. School is Cool. School wàs Cool, dit godverdomde leven niét. En toch bescheiden gebleven.
Ik laat u, groet u, met mijn blaffer tegen mijn slaap, denk ik dan. Maar dat is voor niks nodig.
Mogelijk staan er mij nog 30 leuke jaren van boetedoening, woede, verdriet en ontgoocheling te
wachten. Niet erg. In 2012 vergaat de wereld : ik slaak een zucht van opluchting.

Heb ik deze tekst gedroomd of net hardop voorgedragen ?
Het zal mij worst wezen. Oudjaar 'in de schaduw' . Nieuwjaar : een frisse start. Maar ik hààt happy endings.
Ik laat u, groet u, met mijn hand op zijn schouder : " You walked the walk, man ! "
Maar het is geen definitief afscheid. Weldra treed ik uw wereld binnen met een pakje Marlboro's en een glas Duvel.

(dv)