"Indie-rock, is dat dan rock uit Indië ? ", vroeg m'n onwetende neef me op een winteravond. Ik lache. " Neen, indie-rock is een subgenre uit de alternatieve rock dat een afkeer heeft van het commerciële. "
Indie-rock past volledig bij het plaatje van Boston Tea Party, een Torhoutse naar Gent uitgeweken tweemansband bestaande uit Eline Adam en Thomas Werbrouck.
Vrijdag 12 maart jl. zag ik ze aan het werk in de Kinky Star waar het bomvol zat met fans en anderen die op hun beurt fans aan het worden waren. Het was een kort, retestrak optreden met veel overgave en dadendrang. Ze zijn gegroeid sinds hun deelname aan Westtalent editie 2007.
De plaat dan, 'Little trouble kids' geheten, is voer voor fans van Sonic Youth (horen we daar niet de Torhoutse Kim Gordon zingen?), Veruca Salt en een stuk of wat andere indiebands, en verveelt geen seconde. Uitschieters zijn : ''90's dream' en 'She made me'. 'Gloomy face and the oh-oh band' is op en top Moldy Peaches maar dan tien jaar later én Vlaams.
'Little trouble kids' is net geen meesterwerk, maar ik ben er zeker van dat er binnen een vijftal jaar een meesterwerk op het palmares van BTP zal prijken.
Tim Vanhamel is hun grootste fan en producete de weerbarstige plaat. Lo-fi waar het lo-fi hoorde te zijn met gitaren die de elf rocksongs doen knallen en exploderen. Meer hoeft dat niet te zijn voor (dv). De 'litte trouble kids' hebben een meer dan gesmaakt debuut afgeleverd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten