Troost
Ik kijk naar de wolkenloze lucht
Het is stralend weer
de zon schijnt fel
Ik voel echter niks
De eerste sigaret smaakt me niet
straks nog een bakje troost
en misschien ben ik een tevreden man
Tevreden? Misschien
gelukkig? neen
Gisteren was het al de hele dag bewolkt en grijs
of hoe het uiterlijk landschap accordeert met mijn innerlijke
niks heeft nog zin
Waarom zou ik wandelen
als ik kon waggelen
Waarom zou ik lopen
als ik kon wandelen
En waarom zou ik stoppen
met roken als het mij bij tijd en wijle smaakt
'Ik ben in café den Dorstigen Fluit. Kom je ook ?', sms't mij iemand
Dit is mijn kans om mij uren te amuseren, maar mijn
lijf en leden stribbelen tegen
Ik ben gedoemd, ik ga helwaarts...
maar niet zonder mijn sigaretten, mijn aansteker en m'n bakje troost
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten