Nieuwe ster...

Lana del Rey

Vitaal

Ik bevond me op een bankje in het Roeselaarse. Een man van middelbare leeftijd zat naast me aan zijn sigaar te sleuren.

Ik vroeg me af of wij ons leven in eigen handen hebben of als ons lost vastligt.
Menig toogfilosoof zou er wel raad mee weten, dacht ik. Die zou deze bedenking als een tussen-
doortje beschouwen.
Lotsbestemming of niet, deze rakker gaat ermee door. Waarmee dan ?
Met zijn leven in eigen handen te hebben, voor minder gaat-ie niet.
Ook al blijven de kwelduivels de kop opsteken, " we zullen doorgaan, we zullen doorgaan..."

De man naast me onderbrak mijn mijmering en zei : " ik ben kleurenblind, maar ik neem aan dat
u roodharig bent. Klopt dat ? "
" Ja hoor ", repliceerde ik.
Hij begon een boeiend betoog af te steken over de vitaliteit en de bijzondere kwaliteiten van de
roodharigen.
Ineens voelde ik me droef te moede. Vitaliteit ? Ik voelde mij als een dode mus !

Ik groette de man en ging mijns weegs. Ik stak een sigaret op en dacht : laten we eens vitaal wezen en ik begon ostentatief de rook te inhaleren en als een gek uit te blazen. Een vreugdedansje zat er evenwel niet in...

(dv)

'Monster' van R.E.M. : pràcht-plaat !! En uw dienaar luisterde er zonet voor de 324298URUIste keer naar

Flarden tijdloze 1000

471 - Untitled 1 (Vaka)
Sigur Ros

Dubuffet, de propagandist van de term Art Brut pt. 2

Vanop een afstand...

Vanop een afstand
kijk ik naar mezelf

Ben ik een roste seut,
ben ik een hoogblonde del

Vanop een afstand
kijk ik naar mezelf

Ben ik mayonaise
ben ik een sausje Bechamel

Ben ik mezelf
Ben ik someone else

Ben ik de hemel
ben ik de hel

Vanop een afstand
kijk ik naar mezelf

Ben ik Clint Eastwood
ben ik Willem Tell

Ben ik te laat
ben ik te snel

Ben ik vel over been
ben ik been over vel

Vanop een afstand
kijk ik naar mezelf

Ben ik een roste seut
ben ik een hoogblonde del

Ben ik te passief
ben ik te fel

Ben ik Dandy
ben ik Davy Marcel

(dv)

Een kleinigheidje

" Schep orde en regelmaat in je leven, zodat je agressief en verrassend kan zijn in je werk. Zoiets ? Van Gustave Flaubert ? Check. Orde en regelmaat ? Hmmmm, ik schipper vaak tussen chaos en georkestreerde waanzin, of is het georkestreerde chaos en waanzin ? Geen flauw benul,
laat me gerust ! "
" Ach, laat je nachtrust er niet te sterk door beïnvloeden ", sprak Linde, mijn psychotherapeute, tot mij en alras huppelde ik van haar kabinet naar de eerste de beste kroeg.
" Een kroegtijger ben ik ", las ik in Humo in het interview met de ravissante Nederlandse cabaretière Katinka Polderman. Kachel maar door, slet, dacht ik.

Wat zou ik allemaal te vertellen hebben mochten die van Humo mij interviewen ?
Alles en niets. Ofwel zou ik zwijgen of zou ik zoveel praatjes verkopen dat ik de vragen van mijn
interviewer zou dwarsbomen. " Ik ben niét gelukkig ", zou ik er zéker uitflappen. Het zou ervan
afhangen in welke mood ik was. " I'm your moodswing baby, bitch ! " Alsook, " ik ben een kroegtijger " ...

Donkere wolken pakten zich samen toen ik dat schrijven beleefde en neerpende.
Géén idee wat ik de interviewer zou vertellen...
Géén al te grootse dingen, dacht ik... Of wél ? " De weirelt is plukkevort ! " probeerde ik in mijn
streekdialect. " De wereld : een hel ! " " Orde en regelmaat : mijn reet ! "
Of op zachtere toon : " ik koester een warm verlangen naar genegenheid en liefde... " Jà !
" De wereld is een aangename plek om te vertoeven en ... " Niks van !

Ik zou, zeker als het een journalist van het vrouwelijke geslacht betrof, mijn gitaar ter hand nemen en een schaamteloos liedje over gebroken harten ten berde brengen. Sensationeel liefdesverdriet verpakt in allesomvattende leegte én meligheid. Of andersom ?

Ach, laat me maar eerst interviewen door een lokaal krantje. De Boskrant, het driemaandelijks
prachtblad van Houthulst.
Als ze langs zouden komen, zou ik hen een koffietje presenteren en van wal steken met mijn vroegste jeugdherinneringen in Houthulst.
" Mijnheer, mevrouw, wenst u naast een koffietje een kleinigheidje ? Een Leo ? Een zachte galet ? "

(dv)